Η «παραίτηση» του Α. Τσίπρα

Η «παραίτηση» του Α. Τσίπρα

Του Σάκη Μουμτζή

Το πρωτοσέλιδο  κυριακάτικης εφημερίδας είναι προφανές πως το προκάλεσε η ελληνική πλευρά. Είναι ανόητο να πιστέψουμε πως σήκωσε ο Ολάντ το τηλέφωνο και ενημέρωσε τον διευθυντή της εφημερίδας. Και επειδή κάθε διαρροή κρύβει σκοπιμότητες ας προσπαθήσουμε να τις ανιχνεύσουμε.

Δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία-για αντικειμενικούς λόγους- της διακρίβωσης αν πράγματι ο πρωθυπουργός έθεσε θέμα παραίτησής του στην συνάντηση με τον Ολάντ. Άλλωστε αυτό, ελάχιστη σημασία θα είχε. Πολιτική, παράγει η διαρροή. Αυτή αποτελεί πολιτικό γεγονός.

Τι κίνητρα κρύβονται πίσω από το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο; Πού στοχεύει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με αυτό; Είναι ολοφάνερο πως η στόχευση αφορά το εσωτερικό του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο που η διαρροή συνέπεσε με την δυναμική επανεμφάνιση των «53» και την φημολογούμενη ψυχρότητα που έχει επέλθει στις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου με την κυρία Δούρου.

Ο πανικός της ηγετικής ομάδας πως τα σκληρά μέτρα ενδεχομένως να τραυματίσουν την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης, την οδήγησε στην έμμεση διατύπωση του εκβιαστικού διλήμματος: ή ψηφίζονται τα μέτρα ή παραιτείται ο πρωθυπουργός. Ένα δίλημμα που είναι δίκοπο μαχαίρι γι΄ όλους. Και για τους βουλευτές για προφανείς λόγους, αλλά και για τον ίδιο τον Τσίπρα, καθώς η προσωπική δημοσκοπική του κατάρρευση ενδεχομένως να δρομολογήσει λύσεις αντικατάστασης του. Πολύ απλά αρχίζει και γίνεται συνείδηση στο στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ πως ο πρωθυπουργός έπαψε να είναι το «βαρύ χαρτί».

Και τι γίνεται αν όντως ο Τσίπρας παραιτηθεί; Υπάρχουν δύο σενάρια. Το πρώτο, με μικρές πιθανότητες πραγμάτωσης, θέλει το κόμμα να επιλέγει άλλον πρωθυπουργό, που θα προχωρήσει και σε αναδιάταξη της κυβερνητικής συμμαχίας. Δηλαδή θα εφαρμοσθεί ο σχεδιασμός των Ευρωπαίων σοσιαλιστών με την είσοδο στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Βέβαια, τα δύο αυτά κόμματα γνωρίζουν πως η πρόσκαιρη κυβερνητική τους θητεία θα σημάνει και τον οριστικό πολιτικό τους θάνατο και ήδη αρνούνται κάθε σκέψη για παρόμοια συνεργασία. Όμως επειδή σε αυτό το σενάριο υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες ( προσωπικότητα νέου πρωθυπουργού, ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι στην κυβέρνηση, η βουλή δεν διαλύεται, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους βουλευτές όλων των κομμάτων), ας το βάλλουμε στην άκρη χωρίς να το απορρίψουμε.

Το δεύτερο σενάριο που είναι και το επικρατέστερο προβλέπει την διενέργεια εκλογών, με τον Α. Τσίπρα να φορά το φωτοστέφανο του μάρτυρα. Βέβαια σε αυτήν την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει εμφανές πρόβλημα εκλογικής στρατηγικής. Δηλαδή, με τι κεντρικό σύνθημα θα κατέλθει στις εκλογές; Όμως ούτως ή άλλως η ήττα του είναι προδιαγεγραμμένη. Απλώς με την ηρωική έξοδο θα διατηρήσει υψηλά ποσοστά που θα  την καταστήσουν  διαχειρίσιμη πολιτικά.

Και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα ήθελαν οι ελληνικές εκλογές να συμπέσουν χρονικά με το βρετανικό δημοψήφισμα και με ενδεχόμενες εκλογές στην Ισπανία; Φυσικά και δεν θα το ήθελαν, αλλά πλέον έχουν εξαντληθεί και τα περιθώρια ανοχής τους προς την ελληνική κυβέρνηση. Συγχρόνως η δυναμική της Νέας Δημοκρατίας και η διαφαινόμενη νίκη της στις εκλογές είναι μια πρόκληση γι΄ αυτούς που δύσκολα θα την αγνοήσουν.

Συνεπώς το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο είχε πολλούς αποδέκτες, πολλαπλές αναγνώσεις και αμφίσημη ερμηνεία. Η αναμενόμενη διάψευση του από την κυβερνητική εκπρόσωπο επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω.

Υ.Γ. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο να ήταν «μήνυμα» της ιδιοκτησίας της εφημερίδας προς τον πρωθυπουργό. Όμως τέτοιες υπόγειες εκδοχές βρίσκονται έξω από το πλαίσιο των αναλύσεων μου.