Η ιδιοκτησία του Εθνικού Προγράμματος Ανασυγκρότησης

Η ιδιοκτησία του Εθνικού Προγράμματος Ανασυγκρότησης

Της Νίκης Τζαβέλα

Είναι γεγονός, ότι μια επίσκεψη στις Βρυξέλλες, είναι χρήσιμη για εξαγωγή συμπερασμάτων για το μέλλον της χώρας μας. Άλλωστε, δεν είναι μόνον η πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για μας τους Έλληνες, οι παροικούντες στις Βρυξέλλες είναι και οι ιδιοκτήτες του παρόντος και του μέλλοντος μας.

Αυτή η ιδιοκτησία δεν αφορά μόνον την δομή του Υπερταμείου, που διαβεβαιώνει την Διεθνή αγορά ότι η πώληση της δημόσιας περιουσίας μας εξασφαλίζει την αποπληρωμή των χρεών μας. Αφορά κυρίως, την Ελληνική ιδιοκτησία του προγράμματος ανάπτυξης της χώρας. Και αυτό είναι η ουσία του θέματος της Ελληνικής κοινωνικοοικονομικής ανάταξης.

Εξετάζοντας την παρούσα κατάσταση, κ με τα δεδομένα του ανασχηματισμού, είναι εμφανή τα ακόλουθα:

Λίγο πολύ, το 90% των τριών μνημονίων, έχει νομοθετηθεί. Στα εργασιακά, και εφόσον δεν έχουμε την ιδιοκτησία των προτάσεων, αναμένεται η νέα Υπουργός Εργασίας, με το ίδιο πάθος που εξοστράκιζε την ξενόφερτη επιβολή των εντολών του μνημονίου, να πολεμήσει για την επιβολή των υποδείξεων των δανειστών μας. Άλλωστε, μια χαρά τα πήγαν, πειθήνια, μέχρι τώρα...

Το κλείσιμο της Β' αξιολόγησης, δεν είναι και πολύ δύσκολο. Πολλοί δουλεύουν γι' αυτό. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, έχουν άλλες, καυτές προτεραιότητες. Το προσφυγικό, η Κοινή Ασφάλεια, το BREXIT, η άνοδος της Ακροδεξιάς και η αλλαγή στην δύναμη των πολιτικών κομμάτων στις επόμενες ευρωεκλογές, η επενδυτική άπνοια, η μικρή πρόοδος στην εμβάθυνση της Ε.Ε. Ο μόνος τομέας που έχει προχωρήσει σε ενιαίο Ευρωπαϊκό σύστημα, είναι ο χρηματοπιστωτικός. Και αυτοί λοιπόν αγωνιούν για το δικό τους, ευρωπαϊκό σχέδιο ανασυγκρότησης.

Κατά συνέπεια, και κατ'' οικονομία χρόνου και δυνάμεων, θα κλείσουν όπως όπως την τελευταία αξιολόγηση. Για μας λοιπόν, αρχίζει η περίοδος της εφαρμογής. Οι οδηγίες του Πρωθυπουργού στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο, ήταν σαφείς: «Αποδεχόμαστε τα πάντα, και τα εφαρμόζουμε». Εξίσου ξεκάθαρος όμως ήταν και ο κ. Σκουρλέτης, αφήνοντας τα χαρακώματα άμυνας του (πρώην) Υπουργείου του: «Μην τολμήσετε να παρεκκλίνετε από τις αρχές της αριστεράς! Σας παρακολουθώ!!».

Συγκεκριμένος ήταν επίσης ο Πρωθυπουργός ως προς την κυβερνητική προτεραιότητα για την ανάπτυξη, αφήνοντας κατά μέρος τον μονομερή στόχο της απομείωσης του χρέους (κάποιοι τους έπεισαν τελικά ότι η απομείωση του χρέους συνεπάγεται και Νέο Μνημόνιο, ειδικής προσαρμογής).

Ως προς την ανάπτυξη, όσο και να έρθουν οι λεπτομερείς οδηγίες από τα αλλοδαπά τεχνικά κλιμάκια, οι τωρινοί κυβερνώντες, δεν τα πάνε καλά με την ανάπτυξη και την παραγωγή πλούτου. Δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ, καμία σχέση με την εργασία. Με την φιλοσοφία περί της εργασίας -μέσα από ατέλειωτες κουβενταρίες και δοξασίες- βεβαιότατα έχουν. Και πάντα σε διεκδικητικό πλαίσιο. Ήρθε η στιγμή να ζητήσουν και ανάληψη ευθυνών και υποχρεώσεων από τον κόσμο της εργασίας. Σε αυτό το θέμα θα βρουν δυσκολίες… Μισό αιώνα γαλούχησαν αλλιώς τους εργαζόμενους…

Επιπλέον, πρέπει να μεταπείσουν πολύ κόσμο, ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι το ξεπούλημα που τους έλεγαν διαχρονικά... Άλλωστε, φρόντισαν οι απερχόμενοι Υπουργοί να αφήσουν ηρωικές παρακαταθήκες τύπου non partisan.

Τέλος, τι γίνεται με τους επενδυτές; Η πρόσφατη συμπεριφορά της Κυβέρνησης στο θέμα της αδειοδότησης των ΜΜΕ, έπληξε την εμπιστοσύνη επίδοξων επενδυτών. Τοξική ταξικότητα, αντισυνταγματική συμπεριφορά, επιβολή κανόνων περιορισμού της ελεύθερης οικονομίας, κυνική αντιμετώπιση ανεργίας χιλιάδων εργαζομένων στο θέμα της δανειοδότησης των ΜΜΕ. Χώρια που οι πλειοψηφούντες δώσανε ένα σωρό χρήματα και είναι κυριολεκτικά εκτός αέρα! Ποιος θα τους εμπιστευθεί; Ένας Στέργιος Πιτσιόρλας δεν αρκεί για να έρθει η άνοιξη των επενδύσεων.

Στην πραγματική ζωή, η αγορά δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα δωρεών ασαφούς αποτελέσματος. Οι επενδυτές, για να νοιώθουν ασφαλείς, πρέπει να ξέρουν ότι οι κυβερνώντες πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία, ότι τα αναπτυξιακά προγράμματα είναι πνευματικής κι ιδεολογικής ιδιοκτησίας των κυβερνώντων, ενταγμένα σε πλαίσιο ενθάρρυνσης και στήριξης της επιχειρηματικότητας, με σαφείς κανόνες αμοιβαίου σεβασμού. Ότι δεν τους τα επέβαλε αμάσητα κάποιο κλιμάκιο - ιδιαίτερα αν το κλιμάκιο βιάζεται να τελειώνει μαζί μας, και οι κυβερνώντες " ποιούντες την εξουσία φιλοτιμία", προσπαθούν να τα υλοποιήσουν. Πολλές φορές κλαίγοντας και καταγγέλλοντας αυτά που φαρδιά πλατιά, υπογράφουν...

Όλα αυτά, προμηνύουν καινούργιες περιπέτειες...

Όλοι αυτοί που θεωρούν ότι οι υπάκουοι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προχωράνε ψηφίζοντας τα πάντα, δεν έχουν καταλάβει σε τι κατάσταση βρίσκεται ο Ελληνικός λαός. Μπορεί έτσι να ξεμπερδεύουνε με το τυπικό μέρος της κρίσης, αλλά η καθημερινότητα, μας έχει εξοντώσει όλους! Από τη μια μας πνίγουν τα δάνεια, από την άλλη μας απομυζούν η φορολογία και οι ειδικές εισφορές. Θριαμβολογούν οι κυβερνώντες και συγχαίρουν οι δανειστές για την αύξηση των φορολογικών εσόδων! Δεν σκέφτονται ότι για να πληρώσουν εφορία οι ελεύθεροι επαγγελματίες, πληρώνουν το 60% των εσόδων τους! Κόβουν από την θέρμανση και την διατροφή τους, βέβαια. Πόσο πιο άθλια να γίνει η ζωή μας; Ποτέ, πραγματικά ποτέ, δεν είχαμε οι πολίτες τέτοια οικονομική αφαίμαξη από το κράτος! Και όπως φαίνεται, τελειωμό και προοπτική, δεν έχει... Και δεν υπάρχει χειρότερο από το να σέρνεται μια χώρα! Μειώνονται τόσο οι αντοχές της όσο και οι προοπτικές της για ανάκαμψη!

Το έχουμε ακούσει ξεκάθαρα από τους δανειστές μας: "Πρέπει να αποκτήσετε ιδιοκτησία του εθνικού προγράμματος πορεία σας". Αυτό σημαίνει: "Φέρτε μας τις δικές σας προτάσεις για το μέλλον της χώρας σας. Γιατί σε πολλά, έχουμε κάνει λάθη, και το αποδεχτήκαμε".

Με την ευγενική χορηγία της ψήφου του Ελληνικού λαού -και άλλων παραγόντων με ονοματεπώνυμο- σε μια περίοδο που χρειαζόμασταν τους πιο έμπειρους Πολιτικούς, αναδείξαμε ως Κυβέρνηση ό,τι πιο άπειρο και ιδεοληπτικό υπήρχε στη πολιτική αγορά! Φυσικό ήταν, να στραφούν σε εξωτερικούς παράγοντες, να τους πούνε τι να κάνουν... Βέβαια, στου Έλληνα το κεφάλι, έχουν μαθητεύσει πολλοί λαϊκιστές. Αυτή όμως την περίοδο πτώχευσης, το λάθος ήταν σχεδόν θανατηφόρο. Και αυτών που τους ψήφισαν και αυτών που νόμιζαν ότι μπορούσαν... Χάσαμε κάθε ίχνος εθνικής ευθύνης και υποχρέωσης, ακόμη και την ώρα που η πατρίδα μας αφανίζεται...

Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτή την προοπτική, το πρόγραμμα την Νέας Δημοκρατίας, αποκτά χαρακτηριστικά εθνικού συναγερμού: Όσοι έχουν την εμπειρία και την γνώση, θα πρέπει να συμβάλλουν. Είναι πράγματι καιρός, να έχουμε έτοιμο το δικό μας Ελληνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας.

Και να το εφαρμόσουν στελέχη έτοιμα να κυβερνήσουνε, από όπου και αν προέρχονται. Γιατί δεν αρκεί μόνο η τεχνογνωσία του αντικειμένου. Χρειάζεται και Διοικητική εμπειρία. Αρκετά πανάκριβα δίδακτρα πλήρωσαν οι πολίτες. Αν υπάρχουν αυτά τα στελέχη, είναι εθνικό τους καθήκον να συμβάλλουν στην εθνική προσπάθεια οδικού χάρτη ανασυγκρότησης.