Αυτό το φθινόπωρο θυμίζει έντονα τις ημέρες του Γιάνη Βαρουφάκη. Η κυβέρνηση παίζει κρυφτό με τους δανειστές και πιστεύει ότι θα συνεχίσει να κερδίζει χρόνο δίδοντας μόνο υποσχέσεις. Χρόνο ναι, αλλά για τι πράγμα ακριβώς; Οι τηλεοπτικές άδειες το έδειξαν: Νομίζουν ότι αν καρφώσουν τις καρέκλες τους στο τσιμέντο, θα μείνουν για πάντα εκεί!
Το μήνυμα που έχουν στείλει οι «θεσμοί» προς την κυβέρνηση είναι σαφές: «Δεν υπάρχει ούτε ευρώ, μέχρι να κάνετε αυτά που υποσχεθήκατε». Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την υστέρηση των φορολογικών εσόδων, έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται κατακόρυφα το θερμόμετρο της κρίση
Όσο περνάει ο καιρός και η κυβέρνηση επιμένει να νομίζει ότι … διαπραγματεύεται ή ακόμη χειρότερα ότι κυβερνάει, ο κίνδυνος του ατυχήματος είναι όλο και πιο έντονος, με απρόβλεπτες συνέπειες για την Οικονομία και την ίδια την κοινωνία.
Το κρίσιμο στοιχείο που θα κρίνει πολλά για το επόμενο χρονικό διάστημα είναι τα φορολογικά έσοδα. Αν ο Σεπτέμβριος συνεχίσει όπως ο Ιούλιος και ο Αύγουστος, τότε η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να καταφύγει σε νέα … έκτακτα μέτρα. Η αύξηση των τιμών των καυσίμων από τον Οκτώβριο θα πρέπει να θεωρείται σε μία τέτοια περίπτωση βεβαία, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι εξετάζονται και άλλες επιπλέον προτάσεις ανάλογου περιεχομένου. Το παρελθόν έχει πάντως δείξει ότι η αύξηση της φορολογίας δεν έχει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Να θυμίσουμε ότι η αύξηση των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης είχε ως τελικό αποτέλεσμα να συγκεντρώσει το δημόσιο λιγότερα έσοδα από εκείνα που συγκέντρωνε πριν την φοροκαταιγίδα.
Σε κάθε περίπτωση οι προβλέψεις για την Οικονομία δεν είναι ευοίωνες. Ακόμη κι αν οι Έλληνες σπεύσουν στις εφορίες και τα έσοδα ξεπεράσουν κάθε πρόβλεψη και φαντασία, η πιθανολογούμενη «ανάκαμψη» θα είναι μικρή και τα όποια θετικά της αποτελέσματα στην αγορά θα είναι πενιχρά. Όλα αυτά σημαίνουν τον ερχομό του κόφτη. Αντέχει κάτι τέτοιο αυτή η κυβέρνηση; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το αντέξουν οι Έλληνες πολίτες. Αυτή την στιγμή ένας στους δύο πολίτες οφείλει στην εφορία και τα ληξιπρόθεσμα έχουν ξεπεράσει τα 90 δισεκατομμύρια ευρώ. Προφανώς λεφτά δεν υπάρχουν. Αντίθετα, υπάρχουν κόκκινα δάνεια που απειλούν τις τράπεζες, υπάρχει ένας δοκιμαζόμενος και διαρκώς μειούμενος σε όγκο ιδιωτικός τομέας που κτυπιέται αλύπητα ακόμη και σήμερα από τους φόρους, την κρίση και την γραφειοκρατία.
Είναι βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη κι αυτό των εκλογών. Πιστεύουν όμως ότι αυτή θα είναι η τελευταία τους επιλογή. Ότι έχουν ακόμη χρόνο κι ότι μπορούν να πετύχουν εκπτώσεις στις υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές, χρησιμοποιώντας το μεταναστευτικό. Η συνταγή που ακολουθείται είναι όμοια με εκείνη του Γιάνη Βαρουφάκη: Συνεχείς καθυστερήσεις και ανακόλουθες υποσχέσεις! Η δημιουργική ασάφεια είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή. Την πρώτη φορά το «κόλπο» αυτό μας κόστισε μερικά δισεκατομμύρια. Αυτή την φορά;
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για … πεζά πράγματα, όπως οι οικονομικοί δείκτες. Το ενδιαφέρον της έχει επικεντρωθεί στο πως θα μπορέσει να κρατηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία και πως θα δημιουργήσει συνθήκες που θα της επιτρέψουν να είναι ισχυρή ακόμη και έπειτα από μία εκλογική ήττα. Όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Θα μπορούσε – για παράδειγμα- να ζητήσει την συναίνεση του πολιτικού κόσμου για να υπάρξει ένα εθνικό πρόγραμμα για την έξοδό μας από την κρίση. Ένα πρόγραμμα που θα βοηθούσε στην δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους επενδυτές. Αλλά δεν είναι αυτό το ενδιαφέρον τους. Εκείνο που τους νοιάζει είναι η κατάληψη χαρακωμάτων στα πεδία της εξουσίας. Γι αυτό πασχίζουν περισσότερο για να αλλάξουν τα πάντα στην Ενημέρωση, στην Παιδεία, στην δημόσια διοίκηση. Δημιουργούν θύλακες κομματικών εντολοδόχων. Για κάθε ενδεχόμενο…
Θανάσης Μαυρίδης
