Του Τάσου Ευαγγελίου
Οι Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα κατατάσσουν την Ελλάδα στην 74η θέση ως προς την Ελευθερία του Τύπου σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιοποιήθηκε μόλις τον Απρίλιο στην οποία καταγράφεται η κατάσταση που επικρατεί σε 180 χώρες. Η έκθεση του 2018 εμφανίζει τη χώρα μας μια θέση μετά την Ουγγαρία του Όρμπαν που η σημερινή κυβέρνηση αρέσκεται να επικαλείται όταν θέλει να εμφανίσει ως... ακροδεξιό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κατά την παρουσίαση της ετήσιας αυτής λίστας για την κατάρτιση της οποίας λαμβάνονται υπόψη σειρά θεμάτων άμεσα συνδεδεμένων με τις συνθήκες που το δημοσιογραφικό λειτούργημα υλοποιείται οι εκπρόσωποι των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα δήλωσαν ότι «Όσοι αμφισβητούν τη νομιμότητα των δημοσιογράφων παίζουν ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο παιχνίδι. Οι δημοκρατίες δεν πεθαίνουν από τα πραξικοπήματα, αλλά μπορούν να πεθάνουν από μικρές φωτιές και μία από τις πρώτες σπίθες είναι συνήθως το μίσος εναντίον των δημοσιογράφων»
Στη χώρα μας την εποχή των Μνημονίων δημοσιογράφοι και ΜΜΕ βρέθηκαν πολλές φορές στο στόχαστρο διαφόρων ομάδων. Βρίσκονται όμως και σήμερα στο στόχαστρο της ομάδας που κυβερνά τη χώρα. Πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηριζόμενος από τους ΑΝΕΛ κυκλοφορούσαν μέχρι και αφίσες με δημοσιογράφους που είχαν στοχοποιηθεί.
Σήμερα οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ στοχοποιούνται σχεδόν επισήμως με κυβερνητικά στελέχη να βάλουν εναντίον τους σε κάθε μη αρεστή κριτική που ασκείται παρότι κάθε χρόνο την παγκόσμια ημέρα της ελευθερίας του Τύπου εκδίδονται βαρύγδουπες ανακοινώσεις, όπως η τελευταία που ανέφερε τα εξής:
«ο πλουραλισμός, η ελευθεροτυπία και η τήρηση των κανόνων της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, είναι απαραίτητα στοιχεία σε κάθε Δημοκρατία»
Η ουσία είναι πως σήμερα στην Ελλάδα ο Τύπος θεωρείται εχθρός για την κυβέρνηση που μόνο μετά το σάλο που προκάλεσε η κράτηση τριών δημοσιογράφων αναγκάστηκε να δηλώσει ότι θα καταργήσει την ενεργοποίηση του αυτόφωρου και των συλλήψεων για αδικήματα περί Τύπου. Και αυτό αφού είχε προηγηθεί η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος ξεκαθάρισε ότι ως κυβέρνησή θα καταργήσει το εν λόγω άρθρο.
Παρόλα αυτά είναι άξιο αναφοράς πως η Κυβέρνηση δεν βρήκε λέξη να πεί για την κατάθεση μήνυσης ούτε να σχολιάσει την κράτηση δημοσιογράφων.
Ένα θέμα που έλαβε διεθνείς διαστάσεις έχοντας όμως επιτύχει το στόχο του. Την ενεργοποίηση της κοινής γνώμης έναντι δύο βασικών ζητημάτων. Πρώτον της διαχείρισης του προσφυγικού (και όταν μιλάμε για προσφυγικό μιλάμε για ανθρώπινες ζωές) και δεύτερον της διαχείρισης των κονδυλίων που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτόν ακριβώς το λόγο. Δηλαδή για την παροχή μια κάποιας ποιότητας στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ανθρώπους που φτάνουν στα σύνορα της Ευρώπης.
«Καταδικάζουμε την ασύμμετρη σύλληψη δημοσιογράφων επειδή τόλμησαν να επικρίνουν υπουργό της κυβέρνησης», δήλωσε η Pauline Ades-Mevel, επικεφαλής του γραφείου των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για την ΕΕ και τα Βαλκάνια.
Και συμπλήρωσε πέραν των αναφορών στα δημοσιεύματα: «Οι ελληνικές αρχές πρέπει να καταργήσουν τέτοιες αναχρονιστικές διατάξεις όπως τη χρήση της κατηγορίας του "αυτόφωρου" εγκλήματος για την κράτηση δημοσιογράφων σε σχέση με όσα γράφουν»
Η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωσε και κάτι ακόμη στα πλαίσια της Ελευθερίας του Τύπου, να αναδειχθεί σε πρώτη είδηση η χώρα στην ειδική πλατφόρμα του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ασφάλεια των δημοσιογράφων. Πρόκειται για την ειδική πλατφόρμα του Συμβουλίου στην οποία αναρτώνται κάθε εβδομάδα, γεγονότα και ειδήσεις από τις 47 χώρες - μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που θεωρούνται αντιπροσωπευτικά της παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου και της κακομεταχείρισης των δημοσιογράφων απανταχού της Ευρώπης.
Η δυνατότητα που έχει ένας πολιτικός, ο οποίος τυγχάνει να διαθέτει και τη σχετική ασυλία, να μηνύει δημοσιογράφους και αυτοί να συλλαμβάνονται είναι θέμα που χρίζει άμεσης επίλυσης ώστε να σταματήσει η χώρα μας να βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να στιγματίζεται διεθνώς.
Η κατάθεση τροποπολογίας από το Ποτάμι και τον Α. Λοβέρδο είναι μια αρχή. Η κυβέρνηση μπορεί να υιοθετήσει αυτές τις τροπολογίες. Ή να αρνηθεί και να δηλώσει πως θα το πράξει όταν υλοποιηθούν οι αλλαγές που προωθεί όπως κάνει κάθε φορά για θέματα που την ενοχλούν.
Όπως και να έχει ο ασκός άνοιξε. Το ζήτημα είτε τώρα είτε με μια άλλη κυβέρνηση θα επιλυθεί. Ο Τύπος δεν μπορεί να λειτουργεί αλόγιστα, δεν μπορεί όμως να βάλλεται διαρκώς όταν επικρίνει και αναδεικνύει θέματα που ενοχλούν.
Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως «ασύμμετρη» απειλή και να επιχειρείται να λογοκριθεί άμεσα ή έμμεσα...
