Του Δημήτρη Καμπουράκη
Είπε ο Τσίπρας πως όσοι πήγαν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία ήταν άμυαλοι, λαϊκιστές και ακροδεξιοί. Ε και; Ένα κουτσομπολιό σε πηγαδάκι έκανε ο άνθρωπος, δεν θα τον κρεμάσουμε κιόλας. Η Τασία απευθύνεται στους νυν και υποψήφιους δημόσιους υπάλληλους, σαν να μιλά ο Κωλέτης ή ο Δηληγιάννης στην πελατεία του. Ε καλά, μια κουβέντα είπε η γυναίκα, δεν χάλασε δα κι ο κόσμος.
Πετάχτηκε εκνευρισμένος ο Βούτσης και ανήγγειλε δίχως περιστροφές ότι σχεδιάζουν τις επόμενες μέρες να μεταγράψουν και επίσημα στην Κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα, αυτούς ως σήμερα παριστάνουν τους ανεξάρτητους, δήθεν για λόγους ελεύθερης συνείδησης. Ε καλά ντε, ας μην κάνουμε την τρίχα τριχιά. Η Μαριλίζα χρέωσε τον Έλληνα φορολογούμενο με άλλο ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο, φτιάχνοντας μια ακόμα αχρείαστη ειδική γραμματεία στο υπουργείο της με εξήντα νέους υπαλλήλους. Καλά βρε αδερφέ, δεν ήρθε και καμιά καταστροφή.
Στην Ευρώπη, ο Σύριζα ως κυβέρνηση τάσσεται εναντίον του Μαδούρο, αλλά ως κόμμα τοποθετείται επισήμως υπέρ του. Το ίδιο κάνει και στο Ευρωκοινοβούλιο. Και λοιπόν; Που βλέπετε το παράδοξο; Πριν έναν μήνα έβγαζαν τρελό τον Κοτζιά και κανονικό τον Καμένο, τώρα βγάζουν τρελό τον Καμένο και ξαναδοξάζουν τον Κοτζιά. So what? Τι δεν καταλαβαίνετε δηλαδή;
Ο πρώην υπουργός άμυνας και κυβερνητικός τους συνέταιρος, ανοικτά από τηλεοράσεως τους εκβιάζει πως αν ανοίξει το στόμα του θα πέσει η κυβέρνηση τους. Ούτε που το ακούνε. Λέει δεν λέει ο Καμένος, έσταξε η ουρά του γαϊδάρου στον στάβλο. Μαθαίνουν ότι μίλησε ο Δένδιας με τον Καραμανλή τηλέφωνο και το κάνουν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες τους. Φυσικά. Αυτοί έτσι αξιολογούν τις ειδήσεις κι τα γεγονότα, έχει κανένας πρόβλημα;
Είχα λοιπόν γράψει παλιότερα για τον Συριζάνθρωπο αλλά ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι αυτό το καινούριο πολιτικοβιολογικό είδος θα έφτανε σε τέτοιο σημείο πολιτικής αναισχυντίας.
Τίποτα δεν τους προβληματίζει, τίποτα δεν τους ενοχλεί, τίποτα δεν κρούει κάποιο καμπανάκι στο βάθος της συνείδησης τους. Σαν τον παραβατικό που άπαξ και κάνει την πρώτη κλεψιά μετά δεν ιδρώνει το αυτί του για τις επόμενες εκατό, οι Συριζαίοι σπάνε το ένα ρεκόρ αναισθησίας μετά το άλλο.
Γίνονται πιο απροκάλυπτοι κι απ' τους παλαιοκομματικούς του 19ου αιώνα, πιο κυνικοί κι απ' τους Σταλινικούς του 20ου αιώνα, πιο ανενδοίαστοι κι από τους τεχνοκράτες μανατζαρέους του 21ου αιώνα. Η μανία τους να μην γίνουν μια ιστορική παρένθεση, έχει μετατρέψει σε εντός τους παρένθεση κάθε ιδεολογικό, πολιτικό και ηθικό τους έρμα.
Πάσχουν από την ανίατη αρρώστια που ονομάζεται ''έλλειψη ενδοιασμών''. Αναμενόμενο για πολλούς απ' αυτούς. Τους βλέπαμε από την αρχή. Όμως τι κρίμα για κάποιους άλλους. Να έχουν ήδη πάρει τον δρόμο για να γίνουν το ιστορικό παράδειγμα προς αποφυγήν κι αυτοί να μην το καταλαβαίνουν…
