Δεν πιστεύω την Corriere della Sera. Αυτά που λέει ότι ο δικός μας ο Αλέξης είπε στον δικό τους να κάνει Κωλοτούμπα. Εγώ πιστεύω τον Μπαξεβάνη και περιμένω να πάει ο Άδωνης φυλακή. Να δω τον Άδωνη με ριγέ φόρμα! Θα είναι ο θρίαμβος της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας. Τι; Δεν βρέθηκαν στοιχεία για χρηματισμό πολιτικών; Λεπτομέρειες! Κάτι θα βρουν.
Το σκάνδαλο της Novartis εξελίσσεται σε μία από τις μεγαλύτερες φούσκες των τελευταίων δεκαετιών. Η κυβέρνηση επένδυσε πολλά στην προφυλάκιση των πολιτικών της αντιπάλων. Ήθελε να πάει σε εκλογές μέσα σε ένα κλίμα ακραίας πόλωσης. Θα έκανε σημαία της την «κάθαρση». Θα έπαιρνε την… πραγματική εξουσία, όπως είχε τονίσει σχετικά και ο κύριος Παύλος Πολάκης. Και τις εκλογές, συμπληρώνουμε! Τι να την κάνει κανείς την «πραγματική εξουσία» αν δεν κερδίσει τις εκλογές. Κι αυτό θα ήταν μία πιθανή εξέλιξη, να κερδίσουν τις εκλογές, με τους Σαμαρά, Γεωργιάδη, Αβραμόπουλο και Λοβέρδο στην φυλακή.
Βρέθηκαν στοιχεία για τους πολιτικούς; Το ρεπορτάζ λέει πως όχι. Κι όμως! Άλλα ρεπορτάζ έλεγαν εδώ και καιρό ότι ήταν δεδομένη η φυλακή για κάποιους πολιτικούς. Γράφτηκαν «αποκλειστικά» ρεπορτάζ για λογαριασμούς στο εξωτερικό, για έγγραφα του FBI, για ταξίδια αστραπή δικαστικών σε χώρες του εξωτερικού και για νέα στοιχεία που θα ανέτρεπαν πλήρως το σκηνικό. Πού είναι αυτά; Διότι οι δημοσιογράφοι δεν τα έβγαλαν από το κεφάλι τους. Κάποιος τους έδωσε τη σχετική ενημέρωση. Και αυτός ο κάποιος δεν είναι ένα «βαθύ λαρύγγι». Στο 2018 ζούμε. Είναι πιο συνηθισμένες οι ενημερώσεις off the record από τον γαλατά της γειτονιάς μας. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος μετέδιδε συνεχώς ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Τσίπρα θα πάνε φυλακή! Ποιος διαμόρφωσε αυτό το άρρωστο πολιτικό κλίμα. Ποιος έστησε αυτή την φούσκα.
Να θυμηθούμε τι έχει συμβεί. Την επομένη του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό μπήκε σε εφαρμογή το σενάριο «ριγέ φόρμες». Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων στήθηκαν στην αγχόνη. Το μόνο που έμενε να εμφανιστεί ήταν οι αποδείξεις για τα χρήματα που πήραν. Διότι όλα τα υπόλοιπα ο συμπολιτευόμενος Τύπος τα είχε λύσει! Επίσης, ουδείς αντέδρασε στην πρωτοφανή διαδικασία με τις κάλπες στην Βουλή. Αλλά είπαμε! Αριστερά ήθη σε μία ανήθικη διαδικασία.
Θα ρωτήσει κάποιος σε αυτό το σημείο τι θα συνέβαινε αν ένας ή περισσότεροι εκ των ελεγχόμενων από την Δικαιοσύνη είχε πιαστεί, τελικά, με το αρνί στην πλάτη. Η απάντηση είναι σαφής: Θα έπρεπε να κρεμαστεί! Κι εν πάση περιπτώσει, η δουλειά της Δικαιοσύνης είναι να διερευνά και ορθώς διερευνά. Αλλά εδώ δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι στήθηκε ένα σκηνικό με στόχο να οδηγηθούν στην φυλακή πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Τσίπρα. Υπήρξαν «αποκλειστικά δημοσιεύματα». Αναφορές σε πραγματικούς ανθρώπους που έχουν παιδιά, δουλειές, υπόληψη. Και μάλιστα από δημοσιογράφους που επιμένουν να δίνουν «μαθήματα» για τα fake news και τη… δεοντολογία.
Να στείλουν φυλακή τον Άδωνη! Ο Άδωνης έχει ήδη «φυλακιστεί». Επιχειρήθηκε η «δολοφονία» του. Να κρέμεται από πάνω του η υποψία ότι τα πήρε, ότι λαδώθηκε, ότι είναι επίορκος. Ότι τον περιμένει οπωσδήποτε η φυλακή. Ότι βρήκαν την γραμματέα του με 5 εκατ. ευρώ! Ποιος αρρωστημένος εγκέφαλος σκέφτηκε κάτι τέτοιο; Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο κυνηγητό σε πολιτικό. Να το πω κι αλλιώς. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα είχε λυγίσει.
Ας πούμε ότι ο Άδωνης ήταν ένοχος. Ότι τον είχαν πιάσει με έναν λογαριασμό στο εξωτερικό. Αυτό θα έπρεπε να είχε δημοσιοποιηθεί άμεσα. Να λέγανε «ιδού ο ένοχος». Θα ήμουν ο πρώτος που θα τον «πυροβολούσα». Αλλά δεν είδαμε αυτό. Είδαμε δημοσιεύματα και μάλιστα πρωτοσέλιδα που έστελναν τον Άδωνη στη φυλακή, χωρίς, μάλιστα, να επεμβαίνει η Δικαιοσύνη. Χωρίς να ζητάει ένας εισαγγελέας εξηγήσεις. Εκτός κι αν αυτή την ενημέρωση την έκαναν εισαγγελείς! Τότε το έργο γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον! Αλλά είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να φώναξε ένας εισαγγελέας τους δημοσιογράφους και να τους είπε όλα αυτά τα «στοιχεία»; Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για κάτι περισσότερο από μια απλή κίτρινη εκστρατεία σε βάρος πολιτικών. Μιλάμε για συνωμοσία!
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι θα ακολουθηθούν ακροβασίες, του τύπου «να ασκηθούν διώξεις με μόνο στοιχείο τις καταθέσεις των μασκοφόρων μαρτύρων». Ο κάθε ένας επιλέγει τον τρόπο με τον οποίον θα πορευτεί. Κάποιοι έχουν ήδη αποφασίσει, κρυμμένοι πίσω από προσωπεία, όπως στον Μεσαίωνα. Τότε που οι μάσκες είχαν όνομα: Μπορεί ο Ρασπούτιν να είναι μεταγενέστερος, αλλά σκεφτείτε την μάσκα του διαβόλου. Ή του γελωτοποιού, όπως συμβαίνει με σύγχρονους «ήρωες» που δηλώνουν κάθε μέρα την παρλαπίπα τους και γίνονται «θέμα» στον «τύπο» της κυβέρνησης. Αν μιλάμε για συνωμοσία, αυτή έχει ονόματα και διευθύνσεις, τα οποία κάποια μελλοντική κυβέρνηση πρέπει να τα ερευνήσει. Έχει χρέος στην Δημοκρατία.
Για το πάρτι στην αγορά των φαρμάκων έχω γράψει στο παρελθόν. Από την εποχή ακόμη που δε υπήρχε προοπτική να πάρει ο Αλέξης και οι φίλοι του την εξουσία. Όλοι μας έχουμε μία ιστορία, ένα παρελθόν. Δεν είδαμε όλοι φως και μπήκαμε. Δεν περάσαμε όλοι μας από «υπηρεσίες». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ευτυχώς! Η Novartis, λοιπόν, υπήρξε μία μοναδική ευκαιρία για να διερευνηθεί το θέμα σε βάθος. Και την ίδια ώρα να γίνουν θεσμικές παρεμβάσεις με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας. Η δυνατότητα αυτή εξακολουθεί να υπάρχει. Δεν περιμένουμε να γίνει κάτι από την σημερινή κυβέρνηση. Δεν έχει συμβεί το παραμικρό προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και τέσσερα χρόνια. Αλλά είναι χρέος μιας σοβαρής κυβέρνησης στο μέλλον να βάλει τάξη στην αγορά φαρμάκων και να καταπολεμήσει πιθανές στρεβλές πολιτικές πωλήσεων.
Η επόμενη κυβέρνηση, επίσης, θα πρέπει να συνεχίσει τον έλεγχο για την Υγεία. Να τον ξεκινήσει από το παρελθόν και να φτάσει μέχρι τις μέρες μας. Να αναζητήσει πιθανά χαμένα κλειδιά που θα ανοίξουν σκοτεινές αίθουσες και να ρίξει φως σε αυτή την υπόθεση. Από το 2004 μέχρι τις μέρες μας. Και όποιον βρει, να τον στείλει στην αγχόνη. Από το 2004 μέχρι σήμερα, το 2018. Για όλους. Για όλα.
Θανάσης Μαυρίδης
