Γιατί δε θέλουν να πάνε στο κτίριο «Κεράνη»;

Γιατί δε θέλουν να πάνε στο κτίριο «Κεράνη»;

Του Δημήτρη Γκιόκα*

Το ελληνικό κράτος αγόρασε το 1998 το κτίριο «Κεράνη» έναντι 35 εκατ. ευρώ, δαπανώντας επιπλέον 35 εκατ. για να το ανακαινίσει. Στόχος ήταν να φιλοξενήσει δημόσιες υπηρεσίες, ώστε να εξοικονομηθούν μεγάλα ποσά ενοικίων προς τρίτους. Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο, ενεργειακό κτίριο, εμβαδού 42.300 τμ, 6 ορόφων, με πανοραμική θέα, που περιλαμβάνει εκτός των άλλων βρεφονηπιακό σταθμό, βιβλιοθήκη, γυμναστήριο, αίθουσα εκδηλώσεων, εστιατόριο και 506 θέσεις parking.

Ως εκ θαύματος, το κτίριο παραμένει άδειο και ανεκμετάλλευτο επί 18 χρόνια! Το δημόσιο όχι μόνο δεν έχει καταφέρει να το αξιοποιήσει, αλλά από το 2013 καταβάλλει ετήσιο ενοίκιο €2,65 εκατ. στην Εθνική Πανγαία, βάσει της σύμβασης Sale and Lease back, που έχει υπογράψει! Πιο συγκεκριμένα, ανήκει σε ένα χαρτοφυλάκιο 14 κτιρίων που πωλήθηκαν έναντι €115,5 εκατ. στη συγκεκριμένη εταιρεία και επαναμισθώθηκαν για 20 έτη. Η συγκεκριμένη απόφαση έχει εγείρει νομικές ενστάσεις και έχει πάρει τη δικαστική οδό.

Όλες οι προσπάθειες μεταφοράς υπηρεσιών έχουν προσκρούσει μέχρι σήμερα στην κάθετη άρνηση συνδικαλιστών και υπαλλήλων. Οι λόγοι που επικαλούνται κατά καιρούς για αυτή τους την άρνηση ποικίλλουν: δεν είναι εύκολα προσβάσιμο, το κτίριο έχει προβλήματα στατικότητας, περιέχει αμίαντο, έχει «ποτίσει» από τη νικοτίνη του καπνού που παραγόταν πριν δεκαετίες, δεν έχει θέσεις parking κτλ. Όλοι οι ισχυρισμοί περί της καταλληλότητας του κτιρίου έχουν καταρριφθεί από τις μελέτες που διενεργήθηκαν, ενώ η πρόσβαση στο κτίριο εξασφαλίζεται εύκολα μέσω της σύνδεσης πολλών γραμμών αστικής συγκοινωνίας. 

Τις τελευταίες ημέρες το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο, λόγω της πρόθεσης του υφυπουργού οικονομικών κ. Αλεξιάδη να εγκαταστήσει εκεί τις υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών και της έντονης αντίδρασης του Γ.Γ. δημοσίων εσόδων κ. Πιτσιλή, καθώς και κάποιων συνδικαλιστικών φορέων του υπουργείου. 

Ας βάλουμε όμως τα στοιχεία κάτω:

- Το κράτος για να στεγάσει τις κατακερματισμένες υπηρεσίες του μισθώνει συνολικά 1.050 κτίρια (!) και καταβάλλει ετησίως €85 εκατ. για ενοίκια. Αν μάλιστα προσθέσουμε και το κόστος ηλεκτρισμού, κοινοχρήστων, συντήρησης, θέρμανσης, καθαρισμού και φύλαξης των συγκεκριμένων διάσπαρτων κτιρίων, το ύψος της δαπάνης αγγίζει τα €130 εκατ. το χρόνο.

- Τα κόστος ενοικίων μόνο για τις υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών ξεπερνά τα €24 εκατ. Μάλιστα για τα κτίρια που μισθώνει πέριξ της πλατείας Συντάγματος το κόστος ανά τ.μ. πλησιάζει μεσοσταθμικά τα 20 ευρώ, εν μέσω κρίσης και κατακόρυφης πτώσης των τιμών.

- Θα είχε μάλιστα πολύ ενδιαφέρον να δούμε ποιοι είναι οι εκμισθωτές όλων αυτών των ακινήτων που νοικιάζει το δημόσιο

- Το κράτος παραμένει ο μεγάλος ασθενής και η κύρια αιτία χρεοκοπίας της χώρας το 2010. Έκτοτε, αντί να υπάρξει ένα γενναίο σχέδιο αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης της δημόσιας διοίκησης, όλο το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής έχει πέσει στους συνεπείς φορολογούμενους και τον ιδιωτικό τομέα. Ελάχιστες προσπάθειες εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών έχουν γίνει, υπό το γνώμονα της αποφυγής συγκρούσεων με συντεχνιακά συμφέροντα και της υπεράσπισης της κομματικής πελατείας.

- Παρόμοιο φαινόμενο δεν έχει εμφανισθεί πουθενά στον κόσμο. Ο εργοδότης μιας επιχείρησης να προσπαθεί επί 18 χρόνια να μεταφέρει την έδρα της σε ένα ιδανικότερο μέρος και οι εργαζόμενοι να μην τον αφήνουν, ζημιώνοντας την έτσι οικονομικά!  

Τα οφέλη από τη μετακίνηση του Υπ. Οικονομικών θα είναι σημαντικά:

1.    Εξοικονόμηση τουλάχιστον €10 εκατ. ετησίως από ενοίκια και λοιπές δαπάνες

2.    Αν μάλιστα μεταφερόταν και το Υπ. Ανάπτυξης, το όφελος θα ξεπερνούσε τα €15 εκατ.

3.    Καλύτερος συντονισμός μεταξύ των υπηρεσιών και λιγότερη γραφειοκρατία

4.    Αποκέντρωση - αποσυμφόρηση του κέντρου της Αθήνας

5.    Βελτιωμένες συνθήκες εργασίας σε σύγχρονες, φιλικές προς το περιβάλλον εγκαταστάσεις

6.    Παράδειγμα προς μίμηση για το σύνολο της δημόσιας διοίκησης

Μένει να δούμε αν θα ολοκληρωθεί το σχέδιο του κ. Αλεξιάδη ή για άλλη μια φορά  η πολιτική ηγεσία θα υποχωρήσει μπροστά στις συντεχνιακές αντιδράσεις.

 

* Ο κ. Δημήτρης Γκιόκας είναι Οικονομικός Αναλυτής.