Εμείς οι «μπουκωμένοι»

Είναι γνωστό ότι ο βασιλιάς Δαρείος των Περσών αργούσε πολύ να μάθει ότι έχανε εκτεταμένες περιοχές της αυτοκρατορίας του από την προέλαση του Αλέξανδρου, διότι είχε το κακό χούι να σκοτώνει τους αγγελιοφόρους που του έφερναν κακές ειδήσεις. Οπότε κανένας, μήτε φαντάρος μήτε στρατηγός, δεν τολμούσε να παρουσιαστεί μπροστά του και να του πει «μεγαλειότατε, ο Έλληνας μας πήρε φαλάγγι», διότι το κεφάλι του θα κυλούσε στα μάρμαρα.

Κατά τον Δαρείο λοιπόν, δεν έφταιγε ο στρατός, η διοίκηση που είχε διορίσει ή ο ίδιος ως ηγέτης που χάνονταν ο πόλεμος, έφταιγε ο αγγελιοφόρος που κάθε φορά του ‘φερνε την είδηση μιας ήττας. Βολική συνταγή και διαχρονική. Δεν αφήνει την καθημερινότητα του αρχηγού να δηλητηριαστεί, ούτε σφίγγει τα στομάχια των επιτελών του από την αγωνία για το πώς θα ξεφουρνίσουν την κακή είδηση δίχως να θεωρηθούν υπεύθυνοι και να γίνουν μακαρίτες. Τα ρίχνουν όλοι μαζί στον αγγελιοφόρο και συνεχίζουν να ζουν μέσα στην απατηλή λάμψη της συνειδητής τους άγνοιας και ματαιοδοξίας.

Οι αιώνες πέρασαν, οι συνταγές παρέμειναν. Εν έτει 2020 μ.Χ., ένα αντίστοιχο επιτελείο την έχει αράξει στην Κουμουνδούρου και παρακολουθεί την εξέλιξη του πολέμου, έχοντας ακριβώς τις ίδιες αντιλήψεις που είχαν και οι Πέρσες εκείνης της εποχής. Ανήμποροι ακόμα να συνειδητοποιήσουν ότι η άλλοτε πανίσχυρη αυτοκρατορία τους πνέει τα λοίσθια, ζουν σ’ έναν δικό τους κατασκευασμένο κόσμο μακράν της οφθαλμοφανούς πραγματικότητας.

Ο φαντασιακός τους κόσμος έχει μια κυβέρνηση ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη μαζί, μια διακυβέρνηση γεμάτη σκάνδαλα από την πρώτη μέρα, μια οικονομία που μπήκε σε ύφεση από τα τελευταία τρίμηνα του 2019, μια διαχείριση πανδημίας που δεν είχε τίποτα το εξαιρετικό, μια οικονομία και κοινωνία ερειπίων μετά την άρση των περιορισμών, μια εργασιακή ζούγκλα, έναν λαό ταπεινωμένο και φοβισμένο, ένα μέλλον που διαγράφεται ζοφερό.

Κι ενώ έχουν όλα αυτά στο μυαλό τους, βλέπουν τον Σκάι, τον Άλφα, τον Αντενα, το Σταρ, το Open, μαζί με το σύνολο σχεδόν των ενημερωτικών ιστοσελίδων να παρουσιάζουν καθημερινά μια άλλη εικόνα. Βλέπουν την διαφορά στις δημοσκοπήσεις να επιμένει στο θηριώδες 20%, τα ξένα μέσα να επιβραβεύουν, τις αγορές να δανείζουν την «διαλυμένη» χώρα με μηδαμινό επιτόκιο, τους Ευρωπαίους να δίνουν εύσημα και λεφτά, τους δείκτες εμπιστοσύνης να δείχνουν Μητσοτάκη.

Δεν μπορούν να το δεχτούν. Από παντού καταφθάνουν ειδήσεις με καθημερινές ήττες τους σε όλα τα μέτωπα. Κανονικά θα ‘πρεπε να κάτσουν όλοι μαζί και να αποφασίσουν είτε ότι κάνουν λάθος πολιτική, είτε ότι είναι άχρηστοι και πρέπει να παραδώσουν στην επόμενη γενιά στελεχών τους. Αλλά βέβαια δεν το κάνουν, κορόιδα είναι; Οπότε μαζεύονται γύρω από ένα τραπέζι και αποφασίζουν ότι η φαντασιακή τους εικόνα είναι μεν πραγματική, απλώς όλοι οι αγγελιοφόροι μηδενός εξαιρουμένου είναι «μπουκωμένοι» και την παρουσιάζουν αντεστραμμένη. Και μετά βγαίνουν στα social media και ζητούν τον αποκεφαλισμό των πληρωμένων αγγελιοφόρων.

Ο καημένος ο Δαρείος τότε, μέχρι να συνειδητοποιήσει την άγνοια του φαγώθηκε από τους δικούς του. Τούτοι εδώ αργά ή γρήγορα θα αλληλοφαγωθούν μέχρις ενός. Καθότι ο μοναδικός πραγματικός κόσμος που έχουν μάθει να ζουν είναι αυτός του παλιού 3%. Το άλλο ήταν μια παράκαμψη της ιστορίας που τελειώνει σιγά-σιγά.