Είναι black box, η επένδυση στις ελληνικές μετοχές;

Είναι black box, η επένδυση στις ελληνικές μετοχές;

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου *

Ο τομέας των εταιρικών αναφορών και της εταιρικής πληροφόρησης, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της επενδυτικής κοινότητας σε όλον τον κόσμο, καθώς σταδιακά υιοθετούνται νέα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ), έτσι ώστε η πληροφόρηση να είναι ακριβής, πιστοποιημένη και συγκρίσιμη.

Σε όλον τον κόσμο; Φυσικά και όχι. Το θεσμικό πλαίσιο του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα χαλαρό παρ' όλα τα δυσάρεστα παραδείγματα έλλειψης διαφάνειας που κλονίζουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και εξανεμίζουν τα κεφάλαια τους. Η περίπτωση της Folli Follie, αλλά και οι καταγγελίες κατά της πρώην διοίκησης Μπόμπολα – Κούτρα στον όμιλο της Άκτωρ από την πλευρά Καλιτσάντση, αποτελούν κάποια πρόσφατα παραδείγματα.

Στις προτεραιότητες των εποπτικών αρχών της ESMA στην Ευρώπη και της SEC στις ΗΠΑ, εξακολουθεί να βρίσκεται ο έλεγχος της εταιρικής πληροφόρησης, η οποία πρέπει με ταχύτητα και με ακρίβεια να διαχέεται στο επενδυτικό κοινό. Η πληροφόρηση, επιχειρηματική και χρηματοοικονομική πρέπει να είναι πιστοποιημένη και ελεγμένη, έτσι ώστε να αποτελεί ένα διαυγές εργαλείο εξαγωγής επενδυτικών αποφάσεων και όχι ένα “μαύρο κουτί” με απροσδιόριστο περιεχόμενο.

Οι επενδυτές απαιτείται να γνωρίζουν τα πάντα, για τα επιχειρηματικά συμβάντα, τις εξαγορές, στις συγχωνεύσεις, τα δανεικά εργαλεία, τα σχέδια και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Ταυτόχρονα οι εποπτικές αρχές απαιτείται να γνωρίζουν την ακρίβεια, τη συμβατότητα και τη συγκρισιμότητα αυτών των πληροφοριών.

Ήδη εφαρμόζεται το Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ) 15, που αφορά στα “Έσοδα από Συμβάσεις με Πελάτες”, που θεσπίστηκε με σκοπό την ανάπτυξη κοινών απαιτήσεων σχετικά με τις αρχές αναγνώρισης εσόδων, ώστε να βελτιωθεί η συγκριτική μελέτη των χρηματιστηριακών αναλυτών, μεταξύ εταιρειών που δραστηριοποιούνται είτε στον ίδιο είτε σε διαφορετικούς κλάδους, καθώς και μεταξύ εταιρειών που συντάσσουν οικονομικές καταστάσεις με διαφορετικά λογιστικά πρότυπα (IFRS - US GAAP).

Σε εφαρμογή βρίσκεται και ΔΠΧΑ 9 που αφορά στην καθιέρωση αρχών για τη χρηματοοικονομική αναφορά χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων και χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων με σκοπό την παροχή σχετικών και χρήσιμων πληροφοριών στους χρήστες οικονομικών καταστάσεων για την εκτίμηση των ποσών, του χρόνου και της αβεβαιότητας των μελλοντικών ταμειακών ροών μιας εταιρείας.

Από την 1 Ιανουαρίου 2019, τίθεται σε εφαρμογή και το ΔΠΧΑ 16, το οποίο θέτει τους κανόνες για την αναγνώριση, επιμέτρηση, παρουσίαση και γνωστοποίηση των μισθώσεων τόσο από την πλευρά του μισθωτή όσο και του εκμισθωτή.

Σκοπός της εφαρμογής όλων των ΔΠΧΑ είναι φανερό πως είναι η ακρίβεια των πληροφοριών, των ειδήσεων, των δεδομένων και η πιστοποίηση τους, έτσι ώστε να αποτελούν τα απαραίτητα συστατικά πάνω στα οποία να μπορούν να εδράζονται των επενδυτικών αποφάσεων τόσο των ιδιωτών όσο και των θεσμικών επενδυτών.

Αυτά συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ, οι εταιρείες εξαγοράζουν περιουσιακά στοιχεία των μεγαλομετόχων τους με άγνωστες αποτιμήσεις και δεν ανοίγει μύτη. Εδώ, ρευστοποιούνται εταιρικές συμμετοχές και πληροφορούνται περί τούτου οι μέτοχοι μετά από μήνες. Εδώ, μπορούν οι εταιρείες να ορίζουν τις τακτικές τους συνελεύσεις μέχρι και 9 μήνες μετά το κλείσιμο της προηγούμενης εταιρικής χρήσης. Εδώ, οι εταιρείες εκδίδουν τις λογιστικές και οικονομικές καταστάσεις τους, με υστέρηση 12 μέχρι 24 μηνών και ο μήνας έχει εννιά.

Εδώ οι μέτοχοι μειοψηφίας και κυρίως οι μικρομέτοχοι, παραμένουν όμηροι απέναντι στις διοικήσεις των εταιρειών και στους μεγαλομετόχους. Αντί να αυξάνεται η εποπτεία και ο έλεγχος των εισηγμένων εταιρειών, διαδικασίες που είναι πλέον ευκολότερες, ειδικά με τη χρήση των τεχνολογικών εφαρμογών και της υιοθέτησης των ΔΠΧΑ, κυριαρχεί η αδιαφάνεια και η απόκρυψη των επιχειρηματικών δεδομένων και των οικονομικών τους στοιχείων.

Ποιος όμως ενδιαφέρεται να επενδύσει σε ένα μαύρο κουτί, όταν τριγύρω του τα ξένα χρηματιστήρια παρέχουν ένα καθεστώς διαύγειας και ευρείας πληροφόρησης; Αν δεν υπήρχαν τα capital controls που περιορίζουν τις επενδυτικές κινήσεις στο εξωτερικό, οι περισσότεροι εγχώριοι επενδυτές θα είχαν επιλέξει τις ξένες αγορές, για την επένδυση των κεφαλαίων τους, μακριά από το Χρηματιστήριο της Αθήνας που εξελίσσεται σε γραφικό περιφερειακό παραμάγαζο.

---

* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.

Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.