Δωρεάν ενέργεια για πάντα

Δωρεάν ενέργεια για πάντα

Του Βασίλη Παζόπουλου*

Είναι γνωστό πως το υδρογόνο βρίσκεται παντού. Αποτελεί το παλαιότερο και το πιο κοινό στοιχείο στο σύμπαν, το 90% των μορίων του.

Έχει το υψηλότερο ενεργειακό περιεχόμενο ανά μονάδα βάρους από οποιοδήποτε άλλο γνωστό καύσιμο, περίπου τρεις φορές μεγαλύτερο από αυτό της συμβατικής βενζίνης. Η ενέργεια που παράγεται είναι σχεδόν ίση με την αρχική εισαγωγή ενέργειας.

Αν μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε μαζικά, κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε δωρεάν και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας.

Το πρόβλημα είναι πως δεν το συναντάμε με την μορφή καθαρού αερίου, καθώς βρίσκεται ενωμένο με άλλα μόρια. Για αυτό δεν μπορεί να αξιοποιηθεί εύκολα, παρά το ότι βρίσκεται άπλετο στην φύση.

Οι ενεργειακές κυψέλες

Οι ενεργειακές κυψέλες δεν είναι καινούργια ανακάλυψη, καθώς προηγήθηκαν του κινητήρα εσωτερικής καύσης. Όμως δεν προσέλκυσαν ιδιαίτερο εμπορικό ενδιαφέρον μέχρι την δεκαετία του 1960, όταν η NASA  αποφάσισε να τις χρησιμοποιήσει στο διαστημικό πρόγραμμα της, προκειμένου να τροφοδοτήσει με ηλεκτρική ενέργεια τα διαστημόπλοια

Είναι σαν μπαταρίες, αλλά με μια πολύ σημαντική διαφορά. Οι μπαταρίες  αποθηκεύουν χημική ενέργεια και την μετατρέπουν σε ηλεκτρική.  Όταν η χημική ενέργεια εξαντλείται, η μπαταρία αχρηστεύεται.

Οι ενεργειακές κυψέλες δεν αποθηκεύουν. Μετατρέπουν κατευθείαν την χημική ενέργεια ενός καυσίμου με το οποίο τροφοδοτούνται, σε ηλεκτρική ενέργεια. Δεν χρειάζονται επαναφόρτιση και συνεχίζουν να παράγουν ηλεκτρισμό για όσο διάστημα παρέχεται εξωτερικό καύσιμο και ένας οξειδωτικός παράγοντας.

Είναι ευέλικτες καθώς αποτελούνται από συναρμολογούμενα μέρη, επιτρέποντας στον χρήστη να προσαρμόσει την μονάδα στις ενεργειακές ανάγκες του. Αν χρειαστεί περισσότερη ενέργεια, μπορούν να προστεθούν επιπλέον κυψέλες με μικρή επιβάρυνση.

Είναι αθόρυβες και αποδοτικότερες από τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Οι μόνος εκροές είναι η ηλεκτρική ενέργεια, θερμότητα, καθαρό αποσταγμένο νερό. 

Η χημική διεργασία

Η διαδικασία που ακολουθείται είναι το αντίστροφο της ηλεκτρόλυσης. Αποτελούνται από μια αρνητικά φορτισμένη άνοδο στην μία πλευρά, μια θετικά φορτισμένη κάθοδο στην άλλη και έναν ηλεκτρολύτη  στο μέσο, ο οποίος αποτελείται από ένα αλκαλικό ή αραιό όξινο διάλυμα ή μια πλαστική μεμβράνη, επιτρέποντας στα ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα του υδρογόνου να ταξιδεύουν από την άνοδο στην κάθοδο. 

Το υδρογόνο τροφοδοτείται από την πλευρά της ανόδου της κυψέλης, όπου μια χημική αντίδραση διασπά το άτομο του υδρογόνου σε ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο. Τα απελευθερωμένα ηλεκτρόνια βγαίνουν μέσα από το εξωτερικό ηλεκτρικό κύκλωμα με την μορφή συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος.

Τα ιόντα υδρογόνου, δηλαδή τα πρωτόνια, ταξιδεύουν μέσα από το στρώμα του ηλεκτρολύτη προς τη θετικά φορτισμένη κάθοδο. Η ροή των ηλεκτρονίων επιστρέφει στην κάθοδο, όπου αντιδρούν με τα ιόντα υδρογόνου και οξυγόνου από τον αέρα σχηματίζοντας νερό.

Το μελλοντικό ενεργειακό μοντέλο

Στο μέλλον οι μεμονωμένες ενεργειακές κυψέλες θα συνδέονται μεταξύ τους με την βοήθεια προηγμένου λογισμικού. Έξυπνες ψηφιακές τεχνολογίες και η πρόσβασης στο διαδίκτυο θα δημιουργήσουν τις βάσεις ενός δικτύου κατανεμημένης παραγωγής. Οι χρήστες όχι μόνο θα μπορούν να παράγουν δικό τους ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά είναι σε θέση να το διαμοιράζονται.

Ένα λογισμικό θα μεταμορφώσει τις ανεξάρτητες μονάδες σε ένα πλήρως αλληλεπιδραστικό ευφυές ενεργειακό δίκτυο. Αισθητήρες θα βρίσκονται ενσωματωμένοι σε κάθε συσκευή ή μηχανή που λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα. Θα παρέχουν πληροφορίες για τις τιμές της ενέργειας, την θερμοκρασία, το φυσικό φως και άλλες περιβαλλοντικές συνθήκες.

Εκμεταλλευόμενο την συνεχή ροή των τελευταίων πληροφοριών, θα κατευθύνει το ρεύμα όπου και όταν χρειάζεται, με την φτηνότερη τιμή.

Ο συντονισμός του προϊόντος αντί για την παραγωγή του θα εξελιχθεί σαν την πρωταρχική δραστηριότητα των εταιριών ενέργειας στην εποχή της κατανεμημένης παραγωγής. Θα προσφέρουν πακέτα ενεργειακών υπηρεσιών και θα συντονίζουν την ροή μέσα από τα υπάρχοντα ενεργειακά δίκτυα

Η συμβολή του ηλεκτρισμού

Σήμερα ο μισός πληθυσμός της γης επιβιώνει με λιγότερο από μερικές εκατοντάδες κιλοβατώρες ετησίως ή χωρίς καθόλου ηλεκτρισμό. Η έλλειψη πρόσβασης σε ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί παράγοντα κλειδί της διαιώνισης της φτώχειας. Μόνο το να βρεθούν ξύλα για την φωτιά για να ζεσταθεί ένα σπίτι ή να μαγειρευτεί το φαγητό, σε χώρες με ανεπαρκείς πόρους, παίρνει καθημερινά πολλές ώρες.

Αντίθετα η πρόσβαση σε αυτή σημαίνει περισσότερες οικονομικές ευκαιρίες. Ο ηλεκτρισμός απελευθερώνει την ανθρώπινη εργασία από την καθημερινή προσπάθεια επιβίωσης. Παρέχει ενέργεια για την λειτουργία μικρών εργοστασίων και βιοτεχνιών, για το φωτισμό κατοικιών, σχολείων, νοσοκομείων. Την δυνατότητα στους ανθρώπους να προχωρήσουν πέρα από την απλή επιβίωση.

Καθώς αυξάνεται το κατά κεφαλή εισόδημα, μπορούν να ζήσουν με ανέσεις, καταναλώνοντας και επενδύοντας στην επόμενη γενιά. Με την καθολική ηλεκτροδότηση τα πράγματα θα αλλάξουν δραματικά σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς θα αυξηθεί νομοτελειακά η κατά κεφαλή κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών.

Συμπέρασμα

Ο συνδυασμός κατανεμημένης παραγωγής και έξυπνων συστημάτων, θα αλλάξει την ενεργειακή εξίσωση για πάντα. Η παραδοσιακή δομή θα αντικατασταθεί με μια αντίστροφη προσέγγιση. Από κάτω προς τα πάνω.

Ο τελικός χρήστης θα είναι ταυτόχρονα και παραγωγός και καταναλωτής της δικιάς του ενέργειας.

Η αμφίδρομη επικοινωνία και η αμφίδρομη χρήση της ενέργειας αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοϋποστηρίζονται, θέτοντας τα θεμέλια μια νέας οικονομικής και κοινωνικής δομής, αποκεντρωμένης. Δίκαια κατανεμημένης και προσβάσιμη σε όλους. Χωρίς οικονομικούς, κοινωνικούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς 

 

Πηγές:

- Η οικονομία του υδρογόνου, του Jeremy Rifkin

- Η Ζωή σ'' επίπεδο μορίων, του Αλέξανδρου Σταυρόπουλου

 

* Ο Βασίλης Παζόπουλος είναι οικονομολόγος, χρηματιστηριακός αναλυτής, συγγραφέας του βιβλίου Επενδυτές χωρίς Σύνορα (www.ependytes.com).