Του Γιάννη Μανιάτη*
Στη χώρα των λωτοφάγων, στη χώρα όπου γράφονται άρθρα παραίνεσης προς την κάθε κυβέρνηση προκειμένου να εφαρμόσει τους νόμους και μπαίνει σε διαβούλευση αν θα τηρείται το Σύνταγμα, ό,τι στον πολιτισμένο κόσμο φαντάζει “περίεργο” ή “απίθανο”, εδώ είναι η καθημερινότητα του πολίτη. Ας τα δούμε, λοιπόν, ένα-ένα μήπως και καταλάβουμε γιατί μετά από τόσα χρόνια μνημόνια, όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.
Αρχές Απριλίου, είχε κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας (στο εξής ΣτΕ), αίτηση για πιλοτική εκδίκαση προσφυγής κατά του ΟΑΕΕ, ώστε να μειωθεί σημαντικά ο χρόνος εκδίκασης της υπόθεσης που αφορούσε το σύνολο των ασφαλισμένων, δηλαδή περίπου 750.000. Την αίτηση στήριζε νομικά η Ένωση Φορολογουμένων και οικονομικά η κίνηση ασφαλισμένων “ΣυμΠράΤΤω”. Το αίτημα της προσφυγής(1) ήταν να έχει δικαίωμα ο κάθε ασφαλισμένος, να ζητήσει οι εισφορές του να υπολογίζονται σύμφωνα με τα πραγματικά του εισοδήματα κι όχι σύμφωνα με τα τεκμαρτά εισοδήματα που είναι οι ασφαλιστικές κλάσεις του ΟΑΕΕ. Δηλαδή, με απλά λόγια, η προσφυγή ζητούσε ο ΟΑΕΕ να μην κλέβει τους ασφαλισμένους του και να εφαρμόζει το Σύνταγμα και τις αμετάκλητες αποφάσεις Ανώτατων Δικαστηρίων, που επιτάσσουν τα τεκμήρια να είναι μαχητά.
Η αίτηση με στοιχεία ΠΑ3/2016, είχε κατατεθεί στις 4/4/2016, σύμφωνα με το νόμο 3900/2010, ο οποίος στο άρθρο 1 με απόλυτη σαφήνεια καθόριζε τις προϋποθέσεις που μπορούσαν να γίνουν δεκτές προσφυγές, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τον θεσμό της πιλοτικής δίκης. Ποιες είναι αυτές; “Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας… όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων.”
Με απόλυτη σαφήνεια, λοιπόν, ο νομοθέτης αναφέρει ότι προϋποθέσεις για να εκδικαστεί μια προσφυγή με τον θεσμό της πιλοτικής δίκης, είναι να “…τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων.” Και είναι προφανές ότι 750.000 ενδιαφερομένων, σύμφωνα με την στοιχειώδη αριθμητική είναι ικανός αριθμός για να χαρακτηριστεί “ευρύτερος κύκλος προσώπων”. Επειδή όμως στην εποχή μας δεν υπάρχει προφανές ή αυτονόητο κι είχαν ήδη προηγηθεί δύο απορρίψεις ανάλογων αιτήσεων στο ΣτΕ για το ίδιο θέμα, στην αίτηση υπήρχε σαφής αναφορά για το πλήθος των ενδιαφερομένων, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που τη συνόδευαν.
Περίπου ένα μήνα πριν, 1/3/2016, είχε επίσης κατατεθεί στο ΣτΕ η ΠΑ2/2016 αίτηση, από Γερμανό πολίτη, παντρεμένο με Ελληνίδα δικαστική λειτουργό, για πιλοτική δίκη προσφυγής με την οποία ζητούσε να μην φορολογείται στην Ελλάδα, ως κάτοικος κι εργαζόμενος εξωτερικού. Πριν καν κλείσει μήνας από την κατάθεση της αίτησης του Γερμανού, με Ελληνίδα δικαστικό σύζυγο, στις 24/3/2016, εκδόθηκε η σχετική πράξη, σύμφωνα με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση, κρίνοντας ότι “συντρέχουν οι προϋποθέσεις” του νόμου για ζήτημα που αφορά “ευρύτερο κύκλο προσώπων”.
Για την αίτηση του ασφαλισμένου του ΟΑΕΕ, ενδεχομένως το θέμα έπρεπε να ωριμάσει λίγο παραπάνω κι έτσι μετά από ενάμιση μήνα, στις 17/5/2016, εκδόθηκε η σχετική πράξη σύμφωνα με την οποία οι 750.000 ενδιαφερομένων κρίθηκε ανεπαρκής αριθμός για να χαρακτηριστεί “ευρύτερος κύκλος προσώπων”, η αίτηση απορρίφθηκε και οι χιλιάδες ενδιαφερομένων θα έπρεπε να περιμένουν τη σειρά τους για καμιά δεκαριά χρόνια τουλάχιστον, κι όσοι επιβίωναν μέχρι τότε να πανηγυρίσουν.
Κάποιοι, γνωρίζοντας τις απαράδεκτες δηλώσεις στη Βουλή, του αρμόδιου υφυπουργού κου Πετρόπουλου, σύμφωνα με τις οποίες εμφάνιζε ως νόμιμες χρεώσεις που τα δικαστήρια είχαν κρίνει ως παράνομες, ήδη σε τρεις περιπτώσεις ασφαλιστικών μέτρων, μίλησαν για ενδείξεις πολιτικής μεθόδευσης. Δηλώσεις που συνιστούσαν θεσμική εκτροπή, καθώς προδίκαζαν δικαστικές αποφάσεις σε χιλιάδες υποθέσεις εν εξελίξει. Η πρακτική όμως αυτή, έχει μια διαχρονία, καθώς το ίδιο είχε συμβεί κι επί προηγούμενης κυβέρνησης, οπότε αν ήταν ζήτημα πολιτικής μεθόδευσης θα έπρεπε να μιλάμε για… διακομματική πολιτική μεθόδευση. Εκτός αυτού, όπως είχαμε σημειώσει σε προηγούμενο άρθρο(2), ο νέος τρόπος υπολογισμού των εισφορών στη συγκεκριμένη ομάδα ασφαλισμένων, είναι η νομιμοποιημένη εκδοχή της παρανομίας που ισχύει μέχρι και σήμερα. Άρα τι; Συνωμοσία της κοίλης γης;
Μια ενδιαφέρουσα οπτική μου έδωσε σχόλιο άγνωστης, κάτω από σχετικό δημοσίευμα στο facebook και το αντιγράφω αυτούσιο: “Μέχρι τώρα μόνο όταν θίγεται η τσέπη τους τηρούν το σύνταγμα. Δικαιοσύνη από τα lidl κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των δημοσίων υπαλλήλων” .
Ήταν το κλικ που χρειαζόταν για να καταλάβω ότι η συγκεκριμένη πράξη απόρριψης, ενδεχομένως ήταν αποτέλεσμα προσωπικής εκτίμησης του εισηγητή ότι μ' αυτό τον τρόπο απέτρεπε μια τρύπα στον κουμπαρά του Ασφαλιστικού που θα μπορούσε να επηρεάσει ακόμα και την τσέπη του. Ήταν το κλικ που θύμισε τις επίσημες καταγγελίες του πρώην Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τις αδικαιολόγητες πολλές φορές καθυστερήσεις της Δικαιοσύνης, αλλά και τις απαιτήσεις των δανειστών μας για μεταρρυθμίσεις, ώστε να υπάρξει επιτάχυνση που θα λειτουργούσε θετικά και στην ανάπτυξη. Απαιτήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα το 2010 να εισαχθεί ο θεσμός της πιλοτικής δίκης για να επιταχύνει τις αποφάσεις σε ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος, σε μια χώρα που ακόμα και τώρα ο ταβερνιάρης κάνει τον γύρο του χωριού, μέχρι ο ίδιος να κρίνει πότε ωρίμασε η φέτα για να τη σερβίρει.
Για όλα, λοιπόν, ακόμα και για τη Δικαιοσύνη φταίει η φέτα πατριώτη, φταίει η φέτα που αργεί να ωριμάσει.
(1)&(2): Η τέχνη της εξαπάτησης στις εισφορές του ΟΑΕΕ
*Συντονιστής κίνησης ασφαλισμένων “ΣυμΠράΤΤω”
