Η καινούρια αντιπολιτευτική καραμέλα είναι «η ανάπτυξη αφορά μόνο τους λίγους και μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις.» Τα άκουγα κατά κόρον από ΣΥΡΙΖΑίους, εσχάτως το είπαν και υποψήφιοι αρχηγοί του ΚΙΝΑΛ. Είναι η εύκολη -και αφελής επιτρέψτε μου- απάντηση, μόλις υπάρξει ερώτηση για το 7% φετινή ανάπτυξη και το προβλεπόμενο 5% για το 2022. Λένε μια μπούρδα ότι αυτά αφορούν τους λίγους και πάνε παρακάτω.
Επειδή τυχαίνει να είμαι στην πιάτσα κι όχι να σχολιάζω από καθέδρας πράγματα που δεν ξέρω, σας ενημερώνω ότι όλα αυτά είναι σαχλαμάρες. Οι θεωρίες ότι μόνο οι «ημέτεροι» ή οι «μεγάλοι» θα επωφεληθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης και από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ή εθνικά κονδύλια, είναι ισχυρισμοί ασχέτων. Η εύκολη φιλολογία ότι «αποκλείονται οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις» δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Όποιος τα λέει αυτά, δεν έχει καν διαβάσει τις βασικές αρχές του σχεδίου που έχει καταθέσει η κυβέρνηση για την κατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλά πέραν της ασχετοσύνης του επί των τυπικών, είναι άσχετος και με τα επιχειρησιακά. Κοντολογίς, δεν έχει μπει καν στον κόπο να κάνει μια βόλτα από τις τράπεζες που έχουν αναλάβει την διαχείριση των πόρων του Ταμείου. Στον γκισέ ή στο ΑΤΜ ενδέχεται να πηγαίνουν, αλλά κανέναν διευθυντή που ασχολείται μ’ αυτά δεν καταδέχτηκαν να επισκεφθούν πριν μιλήσουν.
Σας πληροφορώ λοιπόν ότι αυτή την στιγμή οι τέσσερις συστημικές, αλλά και δυο-τρεις ακόμα μικρότερες περιφερειακές τράπεζες, κάνουν κρα να βρουν επιχειρήσεις με αναπτυξιακά σχέδια που χρήζουν χρηματοδότησης. Έχουν τόσο χρήμα να διοχετεύσουν στην αγορά, που η βασική τους αγωνία είναι ότι αυτό δεν πρόκειται να απορροφηθεί. Και δεν ρωτούν διόλου αν πρόκειται για μικρή, μεσαία ή μεγάλη επιχείρηση, ένα βιώσιμο business plun θέλουν μόνο.
Οι επενδύσεις αυτές χρηματοδοτούνται κατά 50% από το Ταμείο Ανάκαμψης με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο (κατά περίπτωση και με επιδότηση), κατά 30% από την τράπεζα με το επιτόκιο της αγοράς ενώ ο επενδυτής πρέπει να έχει το υπόλοιπο 20% του συνολικού ποσού. Συζητούν τα πάντα, διευκολύνσεις, περιόδους χάριτος και ό,τι άλλο μπορεί να βοηθήσει την επένδυση, αρκεί να υπάρχει ένα σχέδιο της προκοπής. Ξέρω ότι υπάρχει γενική καχυποψία για τις τράπεζες, ότι υπάρχει πολύς κόσμος αποκλεισμένος από τον Τειρεσία, όμως σε γενικές γραμμές το κλίμα μέσα στα πιστωτικά ιδρύματα είναι πολύ καλύτερο σε σύγκριση με παλιότερα χρόνια.
Άρα, αντί να κάθονται και να φωνάζουν για αποκλεισμούς, καλά θα κάνουν να εξηγήσουν στους μικρούς και μεσαίους ότι υπάρχει επενδυτικό κλίμα, που όμως πρέπει να εργαστούν στα σοβαρά για να το στρέψουν προς όφελος τους. Το γεγονός ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις διαθέτουν στελέχη ικανά να εκμεταλλευτούν ευκαιρίες, δεν σημαίνει ότι οι μικρομεσαίοι αποκλείονται βάσει πολιτικού σχεδίου. Το αντίθετο συμβαίνει. Οι τράπεζες ψάχνουν μικρούς που θέλουν να γίνουν μεγαλύτεροι.
Υπάρχει χρήμα για όλους, μόνο που πρέπει να πάει κάποιος να το πάρει έχοντας μια καλή ιδέα κι ένα βιώσιμο σχέδιο στον χαρτοφύλακα. Να καθόμαστε όμως και να περιμένουμε χρήμα (και ανάπτυξη) από τον ουρανό, δεν είναι εξυπνάδα. Κουτοπονηριά και κλάψα είναι.
