Δεν παλεύει να ανέβει ο Συριζα, αλλά να πέσει ο Κυριάκος

Η ανακοίνωση του εμβολίου της Pfizer περιέγραψε αυτομάτως και το χρονικό σύνορο της αντιπολιτευτικής επίθεσης του Σύριζα. Ο Αλέξης πρέπει μέχρι τις αρχές της άνοιξης που η βελόνα θα μπει στο μπράτσο του πρώτου Έλληνα, να έχει καλύψει όλο ή ένα μέρος της δημοσκοπικής διαφοράς που έχει με τον Κυριάκο. Μετά και το υγειονομικό και το οικονομικό κλίμα θα αλλάξει. Συνεπώς, τους τρεις-τέσσερις μήνες που απομένουν ως τότε θα παίξει τα ρέστα του. Μετά, παρόμοια ευκαιρία δεν θα ξαναβρεί.

Έχει ήδη ξεδιαλέξει την δυνητική πελατεία του. Ψεκασμένοι και αρνητές της πανδημίας, πιτσιρικάδες που θέλουν να κάνουν πάρτι στις πλατείες με περιπτερόμπυρες, άνθρωποι που αρρωσταίνουν από τον ιό ή βλέπουν δικούς τους να πεθαίνουν, πολιτικά ευαίσθητοι που συγχέουν τους περιορισμούς με την παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων, ελληνίδες μανάδες που ανησυχούν για τα παιδιά τους που πάνε σχολείο, μαγαζάτορες που έχουν κλειστά τα μαγαζιά τους, εργαζόμενους που ανησυχούν για το μέλλον της δουλειάς τους κοινωνικές ομάδες που θεωρούν ότι αδικούνται από την εφαρμογή των περιορισμών… όποιον τέλος πάντων έχει (ή νομίζει ότι έχει) κάποιο λόγο να είναι δυσαρεστημένος.

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Κατά μία έννοια, όλοι μας δυσαρεστημένοι είμαστε. Φυσικά, ο καθένας ζητά άλλα πράγματα, πιστεύει σ’ άλλον θεό, απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση και έχει διαφορετική οπτική των πραγμάτων. Ενίοτε, αυτά που ζητά ο ένας δυσαρεστημένος είναι τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που θέλει ο διπλανός χολωμένος συνάδελφος του. Πως ο Σύριζα θα τους ικανοποιήσει όλους; Με ποιο ενιαίο μήνυμα, με ποια σαφή πολιτική πρόταση θα φέρει αυτή την άμορφη και αντιφατική κοινωνική μάζα δίπλα του;

Εμ, εδώ είναι η τέχνη, εδώ και το ρίσκο που παίρνει η Κουμουνδούρου. Θα πει σε όλους αυτά που θέλουν ν’ ακούσουν, με την δέουσα ασάφεια ώστε να μείνουν όλοι σχετικά ικανοποιημένοι. Σε όσους χάνουν κόσμο θα πει ότι κακώς δεν επιβλήθηκαν οριζόντια μέτρα νωρίτερα, σ’ όσους θέλουν να μην τηρούν τα μέτρα θα πει ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους πολίτες ως κακομαθημένα παιδιά. Στους τεχνοφοβικούς θα πει ότι η τηλεκπαίδευση παραβιάζει προσωπικά δεδομένα και σ’ όσους την θέλουν θα κατηγορήσει την Κεραμέως για κακή προετοιμασία. Στον μαγαζάτορα θα πει ότι κακώς του έκλεισαν το κατάστημα και στον κυνηγό ότι κακώς του απαγορεύουν το κυνήγι. Στον συνταξιούχο θα πει ότι το κράτος δεν ανέλαβε τις ευθύνες του και κρύφτηκε πίσω από την «ατομική ευθύνη των πολιτών», στους πιτσιρικάδες θα πει ότι είναι μια αυταρχική κυβέρνηση που με προσπαθεί να καταβάλλει το ελεύθερο φρόνημα της νεολαίας.

Κακώς χρησιμοποιώ το «θα», ο Σύριζα τα κάνει και τα λέει ήδη κατά κόρον. «Και πόσους θα πείσει μ’ αυτή την γελοία πολιτική, χαζός είναι ο κόσμος;» θα ρωτήσετε. Μα ο Αλέξης αυτή την στιγμή δεν προσπαθεί να φέρει κόσμο στον Σύριζα, προσπαθεί να διώξει κόσμο απ’ τον Κυριάκο. Δεν παλεύει στην παρούσα φάση για να δει το δικό του 20% να γίνεται 25%. Παλεύει να δει το 35% του Κυριάκου να γίνει 25%. Μετά θεωρεί ότι το παιχνίδι είναι ανοικτό για αυτόν.