Μεταξύ ενός απαίδευτου πολιτικού και ενός απολίτικου τεχνοκράτη, προτιμώ, σαφώς, τον απαίδευτο πολιτικό. Τον άνθρωπο εκείνο που δεν έχει ιδρώσει τη φανέλα, που δεν ξέρει πως βγαίνει το μεροκάματο. Σε σύγκριση πάντα, κύριε Πρόεδρε, με τον απολίτικο τεχνοκράτη. Θα συμφωνήσουμε ότι το ιδανικό θα ήταν να είχατε πολλά στελέχη που να έχουν πλούσια εργασιακή εμπειρία και την ίδια ώρα να έχουν μέσα τους και το πολιτικό ζώο. Να έχουν δηλαδή πολιτικό κριτήριο. Το μεγάλο ερώτημα είναι πού να τους βρείτε. Και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για είδος που βρίσκεται σε ανεπάρκεια…
Ο πολύς κόσμος ίσως δεν ξέρει ότι καταβάλατε σημαντικές προσπάθειες για να πείσετε σημαντικούς ανθρώπους της οικονομικής ζωής, ανθρώπους με γνώσεις, με κοινωνική και εργασιακή εμπειρία και κυρίως με όραμα, να ασχοληθούν με την πολιτική. Από τους περισσοτέρους εισπράξατε ένα μεγαλοπρεπές «όχι». Και η αλήθεια, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι δεν μπορούμε να τους κακολογήσουμε γι'' αυτό. Οι δημιουργικοί άνθρωποι που θέλησαν να ασχοληθούν με τα κοινά το έχουν μετανιώσει πικρά. Ένας υπουργός που θέλει να κάνει τη δουλειά του και να έρθει σε σύγκρουση με οικονομικά συμφέροντα και συνδικάτα, το πιο πιθανό είναι να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του προσπαθώντας να «ξεμπλέξει».
Φωνάξατε αρκετούς τεχνοκράτες στην κυβέρνηση. Ξέρατε από την αρχή ότι δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν όλοι στην αρένα της πολιτικής. Πόσο μάλλον σε μία κυβέρνηση που έχει ένα τόσο σημαντικό έργο, όπως η δική σας. Δεν καλείστε να κάνετε μια απλή διαχείριση, αλλά να ανατρέψετε τα πάντα. Χρειαζόσασταν, λοιπόν, ανθρώπους που να γνωρίζουν καλά το αντικείμενο. Και βρήκατε. Αλλά τελικά δεν είναι αυτό αρκετό. Να γνωρίζει κανείς άριστα το αντικείμενό του. Χρειάζεται να έχει και πολιτικό κριτήριο.
Αυτό ισχύει για όλους. Μπορεί ένας πολιτικός μηχανικός να είναι άριστος επαγγελματίας, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι και άριστος πολιτικός. Μπορεί να εκλεγεί βουλευτής και να κάνει τα ρουσφέτια του κόσμου. Για να γίνει όμως υπουργός, χρειάζεται κάτι περισσότερο: Να μπορεί να λύνει προβλήματα. Να είναι δημιουργικός. Η δουλειά της πολιτικής είναι να κάνει τη ζωή των πολιτών καλύτερη. Και αυτή τη δουλειά δεν μπορούν να την κάνουν όλοι.
Μοιάζει να είναι εύκολο για έναν πολιτικό αρχηγό να κάνει αυτές τις επιλογές. Να βρει δηλαδή τους ανθρώπους που θα κάνουν τη δουλειά. Αλλά τελικά δεν είναι! Πόσο μάλλον όταν αρκετοί «άριστοι» δεν θέλουν να την κάνουν.
Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που ήξερε την αγορά και ταυτόχρονα είχε πολιτικές αρετές ήταν ο Στέφανος Μάνος. Σκεφτείτε πόσα έργα απολαμβάνουμε σήμερα, επειδή ο Στέφανος Μάνος είχε την επιμονή να επιμείνει στις επιλογές του. Πόσο ακόμη καλύτερη θα ήταν η ζωή μας, αν είχαμε κι εμείς οι πολίτες την πρόνοια να τον ακούσουμε σε πολλές από τις προτάσεις που έκανε. Αλλά σκεφτείτε και πόσο διαφορετική θα ήταν η χώρα μας, αν είχαμε περισσότερους πολιτικούς με τα χαρίσματα και τις γνώσεις του Στέφανου Μάνου.
Εσείς, κύριε Πρόεδρε, έχετε όραμα και ταυτόχρονα γνωρίζετε την αγορά. Ξέρετε, λοιπόν, ποια χαρακτηριστικά θα αναζητήσετε στους μελλοντικούς σας συνεργάτες. Και από τις επιλογές που θα κάνετε, ξέρετε ότι δεν θα πετύχουν όλες. Αλλά πρέπει να δοκιμάσετε. Όπως και πρέπει να επιστρέψετε σ'' εκείνους που ζητήσατε να σας ακολουθήσουν στον πολιτικό στίβο και το αρνήθηκαν. Πρέπει να επιστρέψετε, δείχνοντάς τους με τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησής σας ότι αξίζει τον κόπο να αλλάξουν άποψη…
Σε λίγες μέρες, θα έχετε τα αποτελέσματα από την κρίση των μελών της κυβέρνησής σας. Θα μπουν οι βαθμοί του πρώτου τριμήνου. Όπως γινόταν στα σχολεία. Και είναι μια καλή αφορμή για να επισημάνετε σε όσους υστέρησαν τις αδυναμίες τους. Αλλά και να τους χτυπήσετε το καμπανάκι. Επειδή δεν υπάρχουν περιθώρια για… τρίτο τρίμηνο. Όποιος μπορεί να ακολουθήσει, ας ακολουθήσει. Οι υπόλοιποι ας δώσουν τις θέσεις τους σε άλλους υποψηφίους. Είμαι βέβαιος ότι οι εξεταστές τους θα είναι αυστηροί. Θα τους ελέγξουν για τον βαθμό της συνεργασίας τους με τους συναδέλφους τους, για την αποτελεσματικότητά τους, για την εργατικότητά τους. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ένας υφυπουργός να μη μιλάει με τον υπουργό του. Δεν μπορεί να απασχολεί τις στήλες των εφημερίδων για την κοσμική ζωή του και όχι για το έργο του υπουργείου του.
Μπορεί να υπάρξει και κάποια «κόκκινη κάρτα». Δεν πρέπει να το αποκλείσουμε. Πόσο μάλλον, αν κριθεί ότι κάτι τέτοιο θα αναγκάσει τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού συμβουλίου να επανεξετάσουν τον τρόπο με τον οποίον βλέπουν τα πράγματα.
Θανάσης Μαυρίδης
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
