Δεν είναι η οικονομία ηλίθιε;

Δεν είναι η οικονομία ηλίθιε;

Του Αλέξανδρου Σκούρα

Δύο ημέρες πριν τις αμερικανικές ενδιάμεσες εκλογές και τα προγνωστικά μιλούν για καθαρή νίκη των Δημοκρατικών. Όμως, την Παρασκευή που μας πέρασε το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ ανακοίνωσε ορισμένα εντυπωσιακά αποτελέσματα για την οικονομία. Οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 3,1% σε σχέση με πέρυσι γεγονός που ανατρέπει οριστικά την αφήγηση περί ανάπτυξης μόνο για τους έχοντες. Η ανεργία παραμένει σταθερά στο 3,7%, πράγμα που σημαίνει ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οποίος θέλει να δουλέψει μπορεί να το κάνει πράξη στην Αμερική. Τέλος, οι επιχειρήσεις δημιούργησαν 250.000 νέες θέσεις εργασίας, αριθμός που ξεπέρασε τις προσδοκίες ακόμα και των πιο αισιόδοξων αναλυτών.

Η ευημερία και η ανάπτυξη που βιώνει σήμερα η άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν είναι φυσικά αποκλειστικό δημιούργημα του Τραμπ. Αφενός, το κράτος στις ΗΠΑ είναι αρκετά περιορισμένο σε σχέση με την Ευρώπη και κατά συνέπεια η πολιτική έχει μικρότερο ρόλο στην πορεία ολόκληρης της οικονομίας. Αφετέρου, ο Τραμπ παρά τις παλινωδίες του στο διεθνές προσκήνιο, το Twitter και τα μέσα ενημέρωσης, έχει συμβάλλει θετικά στην οικονομική ανάπτυξη μέσω της σημαντικότατης μείωσης της φορολογίας και την κατάργηση πολλών περιττών κρατικών ρυθμίσεων που κρατούσαν αιχμάλωτες τις παραγωγικές δυνάμεις των Αμερικανών.

Θα περίμενε κανείς λοιπόν, με την οικονομία να βρίσκεται σε περίοδο δυναμισμού και αισιοδοξίας, οι Ρεπουμπλικάνοι να θριαμβεύουν στις αυριανές εκλογές για την ανάδειξη 435 βουλευτών και 35 γερουσιαστών. Άλλωστε, κάτι τέτοιο θα ήταν πλήρως συμβατό και με την πασίγνωστη ρήση του Τζέιμς Κάρβιλ κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκλογής του 1992 που έλεγε ότι «η οικονομία είναι, ηλίθιε» το κυριότερο διακύβευμα στις εκλογές.

Το 2018 όμως απέχει από το 1992 όσο απέχει και ο Τραμπ από τον Κλίντον. Στην εποχή του νυν προέδρου των ΗΠΑ οι κανόνες, οι προβλέψεις, τα έθιμα και οτιδήποτε άλλο θυμίζει την κανονικότητα κάνει φτερά. Ο Τραμπ, συνδράμοντας στον προεκλογικό αγώνα πολλών Ρεπουμπλικάνων ανά την χώρα διοργανώνει εκδηλώσεις, κάνει δημόσιες ομιλίες και προεκλογικές συγκεντρώσεις. Αντί όμως να υπερηφανεύεται για τα επιτεύγματα της οικονομίας, ασχολείται πρωτίστως με το καραβάνι μεταναστών που ταξιδεύει από το Μεξικό προς τα αμερικανικά σύνορα και σπέρνει τον φόβο και την ξενοφοβία σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι ειδικοί και πάλι μιλούν για εσφαλμένη τακτική που δεν πρόκειται να αποδώσει, όμως ο Τραμπ τους (και μας) έχει ξαναδιαψεύσει όλους αυτούς. Είναι προφανές ότι περίπου τρία χρόνια μετά την εμφάνιση του Ντόναλντ στην ενεργώ πολιτική, ο ίδιος θα κάνει πάντα αυτό που θεωρεί σωστό αψηφώντας την πεπατημένη. Το αν στην παρούσα συγκυρία θα του βγει σε καλό, θα το μάθουμε αύριο και θα το συζητήσουμε την Τετάρτη.