Χωρισμός Κράτους - Εκκλησίας και όποιο «ψάρι τσιμπήσει»

Χωρισμός Κράτους - Εκκλησίας και όποιο «ψάρι τσιμπήσει»

Του Σάκη Μουμτζή

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, χειρίζεται άριστα το επικοινωνιακό παιχνίδι. Εκμεταλλευόμενη το γεγονός πως την πολιτική ατζέντα την παράγει, κατά τεκμήριον, η κυβέρνηση προσπαθεί συνεχώς να την αλλάζει, καθώς η πραγματικότητα, εδώ και πολύ καιρό, δεν είναι ευχάριστη για το κυβερνών κόμμα.

Η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, άλλες φορές απλώς παρακολουθεί, άλλες φορές προσπαθεί να αποδομήσει την ουσία της καινούργιας ατζέντας. Εργο όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την άνοιξη του 2016 καλείται να διαχειρισθεί διαδοχικές καταστάσεις που η επόμενη είναι πιο προβληματική από την προηγούμενη. Ετσι η αλλαγή της ατζέντας για να μπεί στο περιθώριο ένα πρόβλημα, φέρνει στο προσκήνιο άλλο πρόβλημα, που πολλές φορές δεν μπορεί να επικαλύψει το προηγούμενο ή άλλες φορές αναδεικνύεται εξίσου ή ακόμα πιο προβληματικό.

Κλασσικό παράδειγμα η σκευωρία της Novartis, που προβλήθηκε εσπευσμένα μόνο και μόνο για να αποστρέψει την προσοχή των πολιτών από την τεράστια συγκέντρωση για την Μακεδονία στην Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα γνωστό. Και το χαρτί της Novartis κάηκε άδοξα και η υπόθεση της Μακεδονίας παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.

Είναι γεγονός πως από την ζημία δεν μπορεί να βγει κέρδος. Έτσι και από λάθος κινήσεις και πολιτικές δεν μπορεί να προκύψουν επιτυχίες. Όσες προσπάθειες και να καταβάλλει η συγκυβέρνηση, ο όγκος και το είδος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει δεν της επιτρέπουν να αναπνεύσει ούτε στιγμή.

Προχθές διέρρευσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να αναθεωρήσει το Σύνταγμα. Απόπειρα αλλαγής της ατζέντας; Ειλικρινής πρόθεση; Αυτό θα φανεί. Το σίγουρο είναι πως και σε αυτήν την περίπτωση η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται για την ουσία της αναθεωρητικής διαδικασίας, αλλά πώς θα δημιουργήσει προβλήματα στην αντιπολίτευση. Το παρελθόν αυτό δείχνει. Μάλιστα, το επικοινωνιακό δόλωμα στην προκειμένη περίπτωση είναι ο χωρισμός Κράτους- Εκκλησίας. Όποιο ψάρι από την αντιπολίτευση «τσιμπήσει», κέρδος θα είναι για την κυβέρνηση. Και ψάρια φαίνεται πως υπάρχουν πολλά. Οι λεγόμενοι «πρόθυμοι».

Και η αξιωματική αντιπολίτευση τι κάνει; Δεν μπορεί να επιβάλλει την δική της ατζέντα; εκ των πραγμάτων τέτοια περιθώρια δεν διαθέτει. Σε γενικές γραμμές, δημιουργός γεγονότων είναι η κυβέρνηση. Η αντιπολίτευση παρακολουθεί και πυροβολεί. Το ζητούμενο είναι τα πυρά της να είναι εύστοχα. Και μερικές φορές εύστοχη και αποτελεσματική βολή είναι και η σιωπή. Κοινώς, η αξιωματική αντιπολίτευση να μην «τσιμπήσει». Να αφήσει την κυβέρνηση είτε να εξαντληθεί σε ασκήσεις πολιτικού μπιζιμποντισμού είτε να κάψει η ίδια τα χαρτιά της.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα θα κυλήσει το διάστημα μέχρι τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθεί να επιβάλλει την ατζέντα του στην πολιτική σκηνή και η Νέα Δημοκρατία να προσπαθεί να το αποτρέψει. Βέβαια, στην τελική φάση θα πρέπει ο Κ.Μητσοτάκης με το πρόγραμμα του να κυριαρχήσει πλήρως. Όλη η προεκλογική αντιπαράθεση να περιστρέφεται γύρω από τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Ο Α.Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές όταν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» δέσποζε σε όλη την προεκλογική περίοδο.

Δεν θα πρέπει να λησμονούμε πως η αλλαγή ατζέντας είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι.

Και οι εκλογές δεν κερδίζονται με επικοινωνιακά τρικ, αλλά με πολιτικές.