(Photo by Carlos Becerra/Anadolu Agency/Getty Images)
Του Γιάννη Κουζηνού
Δεν είμαι άνθρωπος μίζερος. Αγαπώ την ζωή. Θέλω να την χαίρομαι και να απολαμβάνω τα δώρα της. Λατρεύω το καλό φαγητό, τους λίγους αλλά καλούς φίλους, τις έξυπνες συζητήσεις, το διάβασμα και την μουσική. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που θέλει να ζει ελεύθερα με τις ομορφιές που θα του προσφερθούν και ακόμα περισσότερο τις ομορφιές που θα διαλέξει ο ίδιος για διακοσμήσουν το μέσα του και τα γύρω του.
Η γυναίκα μου και η κόρη μου είναι οι μόνες ομορφιές και σταθερές που έχω στα 5 χρόνια που ζω στην Βενεζουέλα. Η ελευθερία του μυαλού και της σκέψης μου είναι η μόνη ελευθερία που ακόμα με κρατά όρθιο και ζωντανό στα 5 χρόνια που οτιδήποτε άλλο σε αυτή την χώρα, σε αυτή την χρονική στιγμή, είναι ένα συνεχές ξεγύμνωμα από κάθε τι όμορφο και ανθρώπινο. Δεν είμαι άνθρωπος μίζερος, αλλά δεν είμαι πλέον ένας άνθρωπος ελεύθερος. Μας ανάγκασαν και μας αναγκάζουν να δεχόμαστε την μιζέρια, την ανέχεια, την κακομοιριά και την ζωή του κυνηγού για την επιβίωση και του κυνηγημένου θηράματος, υποψηφίου θύματος στην αρένα της καθημερινότητας. Δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι στην Βενεζουέλα πια και αυτό μας κάνει οργισμένους, επιθετικούς και απίστευτα εσωστρεφείς.
Χθες το βράδυ έφτασα ξανά τα επικίνδυνα όρια της κατάθλιψης. Δεν μπορούσα και δεν είχα την διάθεση να γράψω, να διαβάσω η να συμπεριφερθώ σαν άνθρωπος που περιμένει με χαρά το ξημέρωμα της επόμενης μέρας. Δεν συνέβη κάτι που δεν περίμενα. Αντιθέτως συνέβη ακριβώς αυτό που έγραψα πριν μερικές μέρες σε προηγούμενο άρθρο μου. Δεν θα επιτρέψουν ποτέ να γίνει το δημοψήφισμα ανάκλησης του Μαδούρο, καθώς το αποτέλεσμα το οποίο είναι δεδομένο το γνωρίζουν καλά. Πως είναι δυνατόν άλλωστε να περιμένω κάτι διαφορετικό όταν καθημερινά περιγράφω με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι "επαναστάτες" ιδιοκτήτες της χώρας.
Η πρόεδρος του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου-CNE- Tibisay Lucena συνοδευόμενη όπως πάντα, πέρα από κάθε λογική και ηθική, από ένα μάτσο παρασημοφορημένους στρατιωτικούς, μήνυμα απειλή όπως πάντα προς όλους τους αποδέκτες, παρουσίασε σε εθνικό δίκτυο το χρονοδιάγραμμα των διαδικασιών για την διενέργεια του δημοψηφίσματος ανάκλησης κατά του Μαδούρο. Αν και ποτέ από το στόμα της δεν βγήκε η φράση, το δημοψήφισμα ακυρώνετε ξεχάστε το και γυρίστε στα σπίτια σας, ουσιαστικά το χρονοδιάγραμμα όπως παρουσιάστηκε σημαίνει ακριβώς αυτό.
Η δεύτερη φάση για την συλλογή υπογραφών ίσες με το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων θα γίνει κάποια στιγμή στο τέλος του Οκτωβρίου, χωρίς να ορίσει συγκεκριμένη ημερομηνία. Εάν ο στόχος του 20% επιτευχθεί το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο θα έχει στην διάθεση του 1 μήνα για να επικυρώσει το αποτέλεσμα! Εάν και εφόσον επικυρώσουν το αποτέλεσμα το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο θα έχει στην διάθεση του 90 μέρες, εργάσιμες φυσικά που σημαίνει περίπου 4 μήνες για να ορίσει ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος ανάκλησης.
Το δημοψήφισμα όμως δεν θα έχει απολύτως κανένα νόημα πια αφού εάν διενεργηθεί μέσα στο 2017, ακόμα και εάν η ανάκληση του Μαδούρο εγκριθεί από τους πολίτες με τεράστια όπως είναι αναμενόμενο ποσοστά, το σύνταγμα τους δίνει το δικαίωμα ο Μαδούρο να αντικατασταθεί από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και να ολοκληρώσει την θητεία του ως το 2019!Και σαν να μην έφτανε όλη αυτή η παράνοια, ο συνήθης ύποπτος, το νούμερο δύο του συνασπισμού των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση ( PSUV ) ο στρατιωτικός πρώην πρόεδρος της βουλής Diosdado Cabello με την ανακοίνωση του χρονοδιαγράμματος μας παρουσίασε και το σχέδιο τους για την συνέχεια. Ο Μαδούρο θα διορίσει την σύζυγο του αντιπρόεδρο της κυβέρνησης πριν το δημοψήφισμα. Εάν χάσουν η σύζυγος του γίνεται πρόεδρος της χώρας και διορίζει τον Μαδούρο αντιπρόεδρο! Η σύζυγος του παραιτείται και ο Μαδούρο διορίζεται ξανά πρόεδρος της Βενεζουέλας.
Η αντιπολίτευση όπως ήταν φυσικό αντέδρασε με οργισμένες δηλώσεις και ο προεδρικός υποψήφιος Ενρίκε Καπρίλες κάλεσε τον κόσμο σε μαζικές διαδηλώσεις στις αρχές του Σεπτεμβρίου.
Δεν είμαι άνθρωπος μίζερος και με γερνάει να μεταφέρω μόνο ειδήσεις παράνοιας, φτώχειας, βίας και κακομοιριάς. Θέλω να σας μεταφέρω έστω και για μια φορά ότι υπάρχει φως στον ορίζοντα και όλοι μας εδώ αρχίζουμε να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο. Κάθε φορά όμως όταν κάτι αρχίζει να αχνοφαίνεται σαν φως και σαν ελπίδα έρχονται και τα απανωτά χαστούκια από το καθεστώς να μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Όχι. Δεν είναι απλά χαστούκια. Είναι βίαιο γρονθοκόπημα συνεχές και χωρίς ίχνος οίκτου και ηθικής. Είναι πια στο χέρι του λαού της Βενεζουέλας εάν θα συνεχίσει να ματώνει πεσμένος στο έδαφος η αν είναι διατεθειμένος να ματώσει όρθιος μαχόμενος για μια καλύτερη ζωή.
