Αυτή δεν είναι αντίσταση, είναι ανοησία

Τρεις κατηγορίες πολιτών αντιτίθενται στην καραντίνα και στα περιοριστικά μέτρα.

1. Αυτοί που πλήττονται επαγγελματικά. Είναι μια πολυπληθής κατηγορία που βλέπει την οικονομική τους κατάσταση να επιδεινώνεται, παρά τις ενισχύσεις και τις ρυθμίσεις των υποχρεώσεων τους. Έχουν κάθε δίκιο, καθώς είναι η δεύτερη φορά που μέσα σε έναν χρόνο υφίστανται την ίδια δοκιμασία. Και το χειρότερο. Το δεύτερο lockdown αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο και ενός τρίτου.

Η αβεβαιότητα σκοτώνει την οικονομία και την διάθεση των πολιτών. Χιλιάδες επιχειρηματίες έδωσαν παραγγελίες για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και τώρα εύλογα αγωνιούν για το τι θα γίνει. Και όχι μόνον αυτοί, αλλά και οι προμηθευτές τους.

2. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν όλοι αυτοί που πιστεύουν πως ο κορονοϊός είναι μια μορφή γρίπης και όλο αυτό που ζούμε υπακούει σε ένα σχέδιο κάποιων σκοτεινών κύκλων. Αυτός είναι ένας τρόπος σκέψης που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και σχετίζεται με την ροπή του ανθρώπου προς τις συνωμοσίες και την ηλιθιότητα.

Μόνον που αυτή την φορά η δική τους ανοησία επηρεάζει τις ζωές των οικείων τους και όλων αυτών με τους οποίους έρχονται σε καθημερινή ή περιστασιακή επαφή. Συνεπώς, δεν θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε απλώς ως συνωμοσιολόγους ή ηλίθιους, αλλά κυρίως ως ανεύθυνους πολίτες.

Η νοοτροπία τους και η συμπεριφορά τους είναι μια από τις βασικές αιτίες που φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

3. Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι οι λεγόμενοι «ελευθεριακοί συντηρητικοί», οι οποίοι από την ιδεολογία τους, δεν αναγνωρίζουν στο κράτος κανένα δικαίωμα παρέμβασης στην προσωπική τους ζωή. Θεωρούν πως όλοι οι περιορισμοί θίγουν την προσωπική τους ελευθερία και αντιδρούν.

Δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης την οποία επικαλείται η εκτελεστική εξουσία για να περιστείλει νομίμως κάποια δικαιώματα μας, όπως αυτό της μετακίνησης, της συνάθροισης, της ψυχαγωγίας. Μάλιστα, επειδή τα περιοριστικά μέτρα θίγουν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, αντιδρούν λόγω και έργων.

Κάποιοι από αυτούς είναι άτομα με συγκρότηση και διαθέτουν το τεκμήριο της σοβαρότητας.

Αυτές οι τρείς κατηγορίες δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής ανυπακοής. Μάλιστα, επειδή συγκροτούν ένα ευμέγεθες σύνολο, πολύ σύντομα μπορεί να ψάξουν να βρουν τον πολιτικό εκφραστή τους ή να εμφανιστεί κάποιος για να τους εκφράσει.

Στην πρώτη κατηγορία το κίνητρο θα είναι η αγανάκτηση, στην δεύτερη η βλακεία και στην τρίτη ο δογματισμός.

Κανένας πρωθυπουργός, καμία κυβέρνηση, κανένας υπουργός κοινής αποδοχής δεν μπορεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις που έχουν τις ρίζες τους στις αιτίες που προανέφερα. Η μόνη ριζική λύση, το παρατεταμένο lockdown, θα θεριέψει αυτούς τους ανθρώπους.

Το αδιέξοδο είναι προφανές, καθώς η αγανάκτηση, η βλακεία και ο δογματισμός δεν αντιμετωπίζονται με ορθολογικά μέτρα, γιατί το μυαλό αυτών των ανθρώπων δεν μπορεί να σκεφτεί ορθολογικά.

Επειδή αυτό το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό, οι κυβερνήσεις όλων των χωρών που πλήττονται από την πανδημία, πολύ σύντομα θα βρεθούν μπροστά σε ένα γενικευμένο κλίμα αναταραχής και αντίστασης.

Ας ελπίσουμε η επιστήμη να κάνει γρήγορα το θαύμα της.

ΥΓ. Εννοείται πως αυτοί που θίγονται οικονομικά από την καραντίνα και ανήκουν όλοι στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να «τσουβαλιαστούν», επί της ουσίας, με τις άλλες δύο κατηγορίες. Υποφέρουν σήμερα και αγωνιούν για το αύριο.