Του Βάιου Τριανταφύλλου*
Ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της προεδρίας Trump ξεκίνησαν δυναμικές κινητοποιήσεις με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της Αμερικής, με έντονο άρωμα της δεκαετίας του '60.
Σήμερα, η μαζική αντίσταση στις πολιτικές της νέας κυβέρνησης είναι εξ ίσου αναγκαία, καθώς θίγονται βάναυσα κατοχυρωμένα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα δεκαετιών. Μέσα σε λίγες μέρες ο Trump υπέγραψε ήδη διατάγματα, μεταξύ άλλων, για την κατάργηση και την αντικατάσταση του ασφαλιστικού, για το πάγωμα όλων των οικονομικών αλλά και περιβαλλοντικών ρυθμίσεων της προηγούμενης κυβέρνησης, για τις απελάσεις παράνομων μεταναστών, το χτίσιμο τείχους στα σύνορα με το Μεξικό, αλλά και την απαγόρευση εισόδου προσφύγων και τον περιορισμό εισόδου μεταναστών στη χώρα.
Η τελευταία εξ' αυτών προκάλεσε τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στα διεθνή αεροδρόμια της χώρας, στα οποία η Υπηρεσία Προστασίας Συνόρων ξεκίνησε την κράτηση και την υποβολή των μουσουλμάνων αλλοδαπών σε ιδεολογικό έλεγχο μέσω του προφίλ τους στο Facebook. Λίγες ώρες μετά την υπογραφή του διατάγματος χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στις αφίξεις των αεροδρομίων με τα συνθήματα «Οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι» και «Όχι στην απαγόρευση, όχι στο τείχος», ενώ δικηγόροι προσέφεραν στους κρατούμενους εθελοντικά τις υπηρεσίες τους.
Παρ' ότι οι συγκεντρώσεις κατά της ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής του Trump είναι αναγκαίες, δεν έχουν εκ των πραγμάτων την μορφή αντίστασης απέναντι στην συνολική πολιτική της κυβέρνησης. Προς το παρόν οι διαμαρτυρίες επικεντρώνονται σε ένα ζήτημα, και είναι επομένως αποσπασματικές και αναποτελεσματικές. Μόνο όταν τα συμφέροντα για τα οποία νομοθετεί ο Trump γίνουν ξεκάθαρα και καταγραφεί στη συνείδηση των διαδηλωτών ότι η καταπάτηση κοινωνικών ελευθεριών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την καταπάτηση οικονομικών δικαιωμάτων, οι μεμονωμένες διαμαρτυρίες θα αποκτήσουν ιδεολογική συνοχή και θα πάρουν τη μορφή οργανωμένης αντίστασης.
'Ένα από τα πιο βασικά ζητήματα που ετοιμάζεται να ανατρέψει η νέα αμερικανική κυβέρνηση είναι το ασφαλιστικό. Το υπάρχον σύστημα, παρά τις αποτυχίες του, ασφάλισε 20 εκατομμύρια ανασφάλιστους Αμερικανούς και έδωσε ομοσπονδιακά κονδύλια στις πολιτείες για την ασφάλιση πολιτών με εισοδήματα κάτω των $16,000 το χρόνο (Medicaid). Ο Trump ανακοίνωσε ότι θα καταργήσει τις επιδοτήσεις για ιδιωτική ασφάλεια καθώς και τα ομοσπονδιακά κονδύλια για τις πολιτείες. Σύμφωνα με το Urban Institute, το πρώτο θα έχει ως αποτέλεσμα 22,5 εκατομμύρια άνθρωποι να μην είναι πλέον σε θέση να ανταπεξέλθουν στο κόστος της ιδιωτικής τους ασφάλειας, ενώ το δεύτερο θα έχει ως αποτέλεσμα 12,9 εκατομμύρια χαμηλόμισθοι να χάσουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που τους προσφέρεται από την πολιτεία. Τέλος, η αντικατάσταση του υφιστάμενου προγράμματος μπορεί να επιτρέψει στις επιχειρήσεις να απαλλαγούν από την προσφορά ασφάλειας σε υπαλλήλους που εργάζονται λιγότερο από 35 με 40 ώρες την εβδομάδα, σύμφωνα με το CNN.
Στον τομέα της οικονομίας ο Trump διέταξε το πάγωμα των ρυθμίσεων οι οποίες ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση Obama, αλλά δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί, επιδιώκοντας την ελαχιστοποίηση της κρατικής επεμβατικότητας. Αν και o ίδιος υποστηρίζει πως με αυτή την πολιτική θέλει να τονώσει τη δραστηριότητα των μικρών επιχειρήσεων, στην πραγματικότητα η έλλειψη ρυθμίσεων θα επιτρέψει στους αμερικανικούς επιχειρηματικούς κολοσσούς να καταχρασθούν την μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων και να μολύνουν το περιβάλλον δίχως καμία συνέπεια. Η σταδιακή μείωση των ρυθμίσεων σε αυτούς του δύο τομείς, θα προετοιμάσει επίσης το δρόμο για το «όραμα» του να επιστρέψει η παραγωγή στην Αμερική: Δεδομένων των χαμηλών μισθών της παραγωγής στην Ασία, μόνο ο συνδυασμός της ελαχιστοποίησης των εργασιακών δικαιωμάτων και της πλήρους απουσίας περιβαλλοντικών ρυθμίσεων στις εκπομπές και την ενεργειακή απόδοση μπορούν να εξισορροπήσουν τη διαφορά, ώστε να εξασφαλισθεί στην Αμερική αντίστοιχο κόστος παραγωγής.
Η μεταναστευτική του πολιτική, τέλος, έρχεται να καθησυχάσει την πλειοψηφία των χαμηλόμισθων εργαζομένων στην Αμερική, των ανθρώπων που εδώ και χρόνια βιώνουν την παρακμή των Αμερικανικών επαρχιακών πόλεων, όπου κυριαρχεί το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και η φτώχεια, ενώ η κατάχρηση οπιοειδών βρίσκεται σε έξαρση. Η δαιμονοποίηση τόσο των Μεξικανών, οι οποίοι σύμφωνα με τον ακροδεξιό πρόεδρο είναι «εγκληματίες» και «βιαστές», όσο και των «Μουσουλμάνων τρομοκρατών», δημιουργεί την ψευδαίσθηση της εργασιακής ασφάλειας, καθότι οι διαθέσιμες θέσεις εργασίας θα προσφέρονται αποκλειστικά σε Αμερικανούς.
Η ταύτιση των διαταγμάτων τα οποία έχει υπογράψει ο Trump, με τα συμφέροντα τα οποία αυτά υπηρετούν, είναι ξεκάθαρη. Η εκλογή του κάτω από τον μανδύα του αυθόρμητου, αντισυστημικού προέδρου, ο οποίος ήρθε στο προσκήνιο για να «βάλει στη θέση της» την πολιτική ηγεσία της Washington, αποτελεί ένα φυσικό αντανακλαστικό προστασίας αυτών των συμφερόντων. Έτσι, βάζει στο στόχαστρο και τις κοινωνικές ελευθερίες, απολύοντας ακόμη και την Υπουργό Δικαιοσύνης, η οποία αντιτάχθηκε στις πολιτικές του, με απώτερο σκοπό να καταφέρει να περιορίσει ή και να καταργήσει πάσης φύσεως οικονομικά δικαιώματα της πλειοψηφίας των Αμερικανών πολιτών.
Αν οι διαμαρτυρόμενοι κατανοήσουν πως οι φασιστικού τύπου μεθοδεύσεις στοχεύουν στη διασφάλιση αυτής της καταπίεσης, τότε θα καταφέρουν να μετατρέψουν τις μεμονωμένες διαδηλώσεις σε δυναμικό κίνημα αντίστασης, με απώτερο σκοπό να του δοθεί ταξικός προσανατολισμός. Το χρέος, εδώ, πέφτει στα ήδη υπάρχοντα κινήματα, όπως παραδείγματος χάριν το Occupy, τα οποία παρ' ότι αποδυναμωμένα οφείλουν να αναδείξουν τον πραγματικό χαρακτήρα της προεδρίας Trump, καθώς και τα συμφέροντά που υπηρετεί και να συσπειρώσουν μια αντίσταση με πολύ συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση.
* Ο κ. Βάιος Τριανταφύλλου είναι απόφοιτος της σχολής μηχανολόγων μηχανικών του Χάρβαρντ και συνεχίζει τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος.
