Ανελεύθερο καθεστώς

Του Θανάση Χειμωνά

Όχι, δεν πέσαμε από τα σύννεφα με την απόφαση αναστολής ασύλου του Τούρκου αξιωματικού που κατηγορείται για συμμετοχή στο μούφα-πραξικόπημα εναντίον του Tayyip Erdogan. Από τη στιγμή που το ίδιο το κράτος (και μιλάμε για την πιο αντιδημοκρατική κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα από το 1974 και μετά) το είχε απαιτήσει η ανατροπή της αρχικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου φάνταζε ως το πιο πιθανό ενδεχόμενο.

Ας πούμε όμως πως πρόκειται για απόφαση δικαστηρίου και πως είναι καλό να την σχολιάζουμε. Η σύλληψη ωστόσο του δήθεν πραξικοπηματία μέσα στην ίδια την Υπηρεσία Ασύλου και όλα όσα ακολούθησαν δείχνουν ξεκάθαρα πως ζούμε σε ένα παντελώς ανελεύθερο καθεστώς. Ένα καθεστώς που σαφώς φιλοδοξεί να μιμηθεί εκείνο του γείτονα-Tayyip.

Η κυβέρνηση και οι αυλικοί της υποστήριξαν πως ο αξιωματικός απλώς επέστρεψε στο προηγούμενο καθεστώς κράτησης μιας και απορρίφθηκε προσωρινά η αίτηση ασύλου του. Μέγα ψέμα. Από τη στιγμή που ο συγκεκριμένος είχε αφεθεί ελεύθερος το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να τον συλλάβει. Και αν δεν πιστεύετε εμένα τον «νεοφιλελεύθερο» Χειμωνά μπορείτε να διαβάσετε το εξαιρετικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Αγγελίδη στην Εφημερίδα των Συντακτών. Μια εφημερίδα που δεν τη λες και αντικυβερνητική.

Η κυβερνητική αλητεία όμως δεν σταματά εδώ. Σύμφωνα με το σκεπτικό της αλλά και τα διάφορα συριζαίικα «παπαγαλάκια» όλα αυτά έγιναν (και) για το προσωπικό συμφέρον του Τούρκου Αξιωματικού. Προφανώς ο Τουρκαλάς είναι και μέγας μπουνταλάς καθώς τόσο ο ίδιος όσο και ο δικηγόρος του αντέδρασαν έντονα μόλις πληροφορήθηκαν την «ετυμηγορία» του εφετείου. Αυτόπτες μάρτυρες μάλιστα καταθέτουν πως ο αξιωματικός μεταφέρθηκε σηκωτός από τους αστυνομικούς με τον δικηγόρο του να τρέχει έντρομος από πίσω. Μπουνταλάδες βέβαια είναι και όλοι στο τουρκικό καθεστώς που από την ανακοίνωση της είδησης και μετά πανηγυρίζουν ξέφρενα και θεωρούν θέμα χρόνου την έκδοση των οκτώ αντικαθεστωτικών στην χώρα τους…

Μετά από αυτές τις ντροπιαστικές για την Ελλάδα εξελίξεις ανέλαβε δράση το γνωστό συριζαίικο ιντερνετικό παρακράτος. Οι επώνυμοι πολίτες που έχουν από την αρχή υποστηρίξει τους «Οκτώ» στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από την μανία του Erdogan και την δουλοπρέπεια του Τσίπρα δέχτηκαν ένα πρωτοφανές διαδικτυακό λιντσάρισμα με προσωπικές (ως συνήθως) επιθέσεις από τα έμμισθα τρολ και τους δημοσιογραφίσκους που παίρνουν κατευθείαν γραμμή από την Κουμουνδούρου. Τη μερίδα του λέοντος της συριζαίικης χυδαιότητας απόλαυσε φυσικά ο επικεφαλής της κίνησης αυτής, Απόστολος Δοξιάδης, για τον οποίο «ξεθάφτηκαν» μέχρι και ιστορίες των αρχών της δεκαετίας του '90. Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή σε τέτοιες περιπτώσεις: Από τη στιγμή που δεν έχουμε κανένα επιχείρημα προσπαθούμε να «αποδομήσουμε» τον «αντιφρονούντα» με τον πιο ανήθικο τρόπο.

Δυστυχώς, δεν βλέπω αυτή την ιστορία να τελειώνει καλά. Έχω γράψει και άλλες φορές ότι το μόνο που απασχολεί τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το πώς θα ελέγξουν τα πάντα ενός συνόρων. Πως θα κάνουν τις αντίπαλες φωνές να σωπάσουν, πως θα βολέψουν όσο το δυνατόν περισσότερα κομματόσκυλα στο Δημόσιο. Πέρα από τα σύνορα λένε «Ναι σε όλα». Στον Erdogan, στη Merkel, στον Putin, στον Trump, στον Maduro. Είναι σαφές πως δεν σκοπεύουν να ρισκάρουν το μαγαζάκι τους για οκτώ ζωές. Και μάλιστα ζωές ανθρώπων που δεν μπορούν καν να τους ψηφίσουν.