Άλλο οι μισθοί και άλλο οι προνοιακές πολιτικές

Άλλο οι μισθοί και άλλο οι προνοιακές πολιτικές

Ήρθαν οι εκθέσεις τόσο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου όσο και της Κομισιόν να πιστοποιήσουν όσα γράφαμε εμείς οι «ανάλγητοι εχθροί του λαού» , για τον κατώτατο μισθό. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει τις προνοιακές πολιτικές με τους μισθούς και την εργασία με την προστασία.

Η πορεία των μισθών συναρτάται από τη πορεία μιας επιχείρησης, από τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης και από την γενικότερη πορεία της οικονομίας. Για παράδειγμα σήμερα στη χώρα μας υπάρχει μεγάλη ζήτηση για στελέχη εξειδικευμένα στο χώρο της πληροφορικής, χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχα αρκετοί υποψήφιοι. Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης, είναι η άνοδος των μισθών που προσφέρουν οι επιχειρήσεις. Αντίθετα η υπερπροσφορά αποφοίτων από την λεγόμενες καθηγητικές σχολές, έχει επιφέρει μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, στα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης και προετοιμασίας για τις εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια.

Οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού όταν αυτές καθοδηγούνται από τις δυνάμεις της αγοράς και αποτελούν μια παράμετρο της αναπτυξιακής τροχιάς είναι δείγμα υγείας της οικονομίας, διότι οι εταιρείες αναπτύσσονται και μπορούν να τις καλύψουν. Όταν όμως αυτές υπαγορεύονται από κυβερνητικές εντολές και χωρίς να λαμβάνουν τις γενικότερες παραμέτρους της οικονομίας, τότε εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους, διότι επιβαρύνονται οι οικονομικές μεταβλητές των επιχειρήσεων.

Τι περιγράφει λοιπόν το ΔΝΤ στην έκθεση του για την αύξηση του κατώτατου μισθού; Φυσικά δεν ασχολείται με την επίδραση στον ιδιωτικό τομέα και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει, καθώς αυτά είναι θέματα που έχουν απαντηθεί σε όλα τα βιβλία των οικονομικών και έχουν διδαχθεί σε όλα τα μαθήματα των χρηματοοικονομικών. Εξ άλλου το ΔΝΤ παρακολουθεί κυρίως την πορεία των δημοσίων οικονομικών.

Στον τομέα της απασχόλησης αναμένει δυο παρενέργειες. Η μια είναι η μείωση της απασχόλησης, ειδικά από τις μικρές επιχειρήσεις που θα οδηγήσει σε άμεσες απώλειες στις ασφαλιστικές εισφορές. Η δεύτερη θα είναι η μεταφορά της απασχόλησης σε άτυπο και «μαύρο» πλαίσιο, όπου και πάλι θα προκαλείται μείωση των ασφαλιστικών εσόδων είτε μέσω της μείωσης της δηλωμένης απασχόλησης είτε μέσω της απόκρυψης ολόκληρης της απασχόλησης. Αμφότερες οι παρενέργειες οδηγούν στη μείωση των εσόδων.

Το ΔΝΤ προσεγγίζει και τον τομέα των δαπανών. Εδώ αναμένει διόγκωση των εξόδων, αφού η αύξηση του κατώτατου μισθού θα συμπαρασύρει ανοδικά σειρά επιδομάτων του ΟΑΕΔ, επιδομάτων ανεργίας, ενισχύσεων, βοηθημάτων κλπ. Επιπλέον θα αυξηθούν όλα τα κρατικά κονδύλια ενίσχυσης των χαμηλότερων εισοδημάτων, στα οποία θα ενταχθούν αρκετά νοικοκυριά και αρκετοί εργαζόμενοι, λόγω της «εξασθένησης» των δηλωμένων μισθοδοσιών.

Η Κομισιόν από την πλευρά της, εστιάζει περισσότερο στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και στα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και επεξεργάστηκαν για να οδηγηθεί η κυβέρνηση σε αυτήν την απόφαση. Επιπλέον επισημαίνει πως η αύξηση αυτή δεν θα πρέπει να ακολουθηθεί από μια κλιμάκωση των «μισθολογικών ωριμάνσεων« και των επιδομάτων προϋπηρεσίας. Ας μην λησμονούμε πως τα Μνημόνια προβλέπουν, διαρκές πάγωμα των μισθολογικών ωριμάνσεων μέχρι η ανεργία να οπισθοχωρήσει στο 10%, αφού οποιαδήποτε εκ νέου επιβάρυνση του μισθολογικού κόστους θα επέφερε κινδύνους στην απασχόληση των εργαζομένων μεγαλύτερων ηλικιών και χαμηλότερης ειδίκευσης.

Τέλος η Κομισιόν, εκτιμά πως η αύξηση του εργασιακού κόστους κατά 20% θα επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στο χώρο των τουριστικών επιχειρήσεων, των ξενοδοχείων και του κλάδου της εστίασης, που μέσα στην κρίση διατηρεί τόσο την ανάπτυξη τους όσο μια τις θέσεις εργασίας του.

Η κυβέρνηση αφού μελετήσει τις εκθέσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν, θα πρέπει να ξανασκεφτεί αυτά που νομοθετεί. Οι προνοιακές και επιδοματικές πολιτικές δεν πρέπει να σχεδιάζονται για να εφαρμόζονται στις πλάτες της επιχειρηματικότητας. Ας τις ασκεί το δημόσιο, μέσα στα περιθώρια των όποιων δυνατοτήτων του. Ασκώντας τις, όμως μέσω του ιδιωτικού τομέα, είναι σίγουρο πως θα επιφέρει τα αποτελέσματα που τόσα απλά και ξεκάθαρα παρουσιάζουν οι θεσμοί στις εκθέσεις τους.

 

*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.

Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.