Άλλαξε το πολιτικό τοπίο;

Άλλαξε το πολιτικό τοπίο;

Του Σάκη Μουμτζή

Υπάρχει διάχυτη η εντύπωση πως τα 246 εκατομμύρια διαμορφώνουν ένα άλλο πολιτικό τοπίο. Η επικοινωνιακή επιτυχία της συγκυβέρνησης επέφερε ένα μούδιασμα στον ευρύτερο αντιπολιτευτικό χώρο και έδωσε την δυνατότητα στον πρωθυπουργό να επισκεφτεί την ΔΕΘ με κάποιο όπλο στην κυβερνητική φαρέτρα του.

Επί πλέον, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει την δυνατότητα να «κρατήσει ψηλά» το θέμα των τηλεοπτικών αδειών όσο χρονικό διάστημα την συμφέρει, καθώς η όλη διαδικασία έχει και άλλα στάδια.

Έτσι θα μπορέσει να χεριστεί, κατά το δοκούν, τα «πόθεν έσχες» των επιτυχόντων, δημιουργώντας νέα πεδία αντιπαράθεσης και διαμορφώνοντας την λίστα των νικητών, σύμφωνα με τις προτιμήσεις της, αν το κρίνει σκόπιμο. Όσο μεγαλύτερη η ένταση τόσο καλύτερα για την συγκυβέρνηση, καθώς οι περικοπές συντάξεων, τα εργασιακά κλπ, θα επικαλυφθούν – ή θα γίνει απόπειρα να επικαλυφθούν – από πιθανές επαναδιευθετήσεις  στην σειρά των υπερθεματιστών του διαγωνισμού.

Το μέτωπο των τηλεοπτικών αδειών είναι προνομιακός χώρος για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έχει απέναντι του ολιγάρχες, που εκ της φύσεως τους φέρουν το στοιχείο της απαξίας, σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως, ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε πως το τίμημα που αυτοί θα καταβάλουν θα μοιρασθεί στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. «Λαός και Κολωνάκι», που λέει και το τραγούδι. Ο εσωτερικός « εχθρός» είναι ηθικά απαξιωμένος, με νομικές εκκρεμότητες και οικονομικά εξασθενημένος. Ένας βολικός αντίπαλος. Ιδίως όταν υπάρχει και μια αδιάφορη και απαθής κοινωνία.

Όταν υπάρχουν τόσο ευνοϊκοί όροι ιδεολογικής αντιπαράθεσης, είναι πολιτικό λάθος για την κυβέρνηση να επιτρέψει την μετάθεση του πεδίου της σύγκρουσης. Πολύ δε περισσότερο όταν στα λοιπά μέτωπα η κατάσταση είναι ζοφερή γι΄αυτήν. Επί πλέον η συντήρηση της πολιτικής έντασης από τον ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει και στον εξαναγκασμό της αντιπολίτευσης είτε στην σιωπή είτε στην συμπόρευση με τους ολιγάρχες. Και στην μια και στην άλλη περίπτωση τα αδιέξοδα της θα είναι πλήρη.

 Αυτό το συγκρουσιακό κλίμα αν η συγκυβέρνηση διαπιστώσει πως αποδίδει καρπούς, έχει την δυνατότητα να το μεταφέρει και στις θεματικές και στις περιφερειακές άδειες. Να πετύχει δηλαδή αυτό που δεν πέτυχε με την ψήφιση της απλής αναλογικής. Την σταθερή αλλαγή της πολιτικής ατζέντας.

Αν θα καρποφορήσει αυτή η προσπάθεια εξαρτάται κυρίως από την ικανότητα της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης να αναδείξει τα οικονομικά προβλήματα ως κυρίαρχα και πάνω σε αυτά να συγκροτήσει τον αντιπολιτευτικό λόγο της. Άλλωστε, αυτό που διαμορφώνει την συνείδηση του πολίτη δεν είναι το περιτύλιγμα της πολιτικής, αλλά η ουσία της. Η επικοινωνία - το περιτύλιγμα - έχει αξία όταν υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές. Διαφορετικά έχει ημερομηνία λήξεως και μάλιστα κοντινή.

Ο παραπάνω κυβερνητικός σχεδιασμός μπορεί επίσης να ανατραπεί και από το Συμβούλιο της Επικρατείας αν αυτό κρίνει τον νόμο Παππά, εν όλω ή εν μέρει, αντισυνταγματικό. Το ράπισμα θα είναι ηχηρό, καθώς θα καταρρεύσει μια ολόκληρη στρατηγική και θα δικαιωθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που υποστήριζαν την αντισυνταγματικότητα του νόμου.

Συνεπώς, είναι πρόωρο να μιλήσουμε για αλλαγή του πολιτικού κλίματος στο βαθμό που οι πολιτικές και νομικές διεργασίες, που έπονται του διαγωνισμού, βρίσκονται σε εξέλιξη. Επί πλέον πολλά θα εξαρτηθούν και από την ένταση με την οποία θα θέσουν οι εταίροι - δανειστές τα ζητήματα της δεύτερης αξιολόγησης, καθώς η σπουδαιότητα τους μπορεί να ανατρέψει τα κυβερνητικά πλάνα.

Αναμφίβολα το φθινόπωρο μπήκε με ενδιαφέρουσες εξελίξεις.