Newspeak και λοβοτομή

Newspeak και λοβοτομή

Tου Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Η «newspeak» είναι η προπαγανδιστική γλώσσα που εισήγαγε ο Τζορτζ OΌργουελ στο βιβλίο του «1984» σαν τη γλώσσα που επέβαλε ο Μεγάλος Αδερφός. Η λοβοτομή είναι χειρουργική διαδικασία κατά την οποία καταστρέφονται τμήματα του μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου. Τις τελευταίες ημέρες μετά τους πανηγυρισμούς στο Ζάππειο, η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου αναπτύσσει την επιχειρηματολογία της στη γλώσσα «newspeak», εκτιμώντας ταυτόχρονα πως απευθύνεται σε πολίτες που έχουν υποστεί λοβοτομή.

Ανατρέποντας τα ίδια τα επιχειρήματά της που την έφεραν στην εξουσία, αντιστρέφοντας τη συλλογιστική της και τις θεωρήσεις της, προσπαθεί να κάνει το μαύρο άσπρο, να υποσχεθεί παραδείσιες ημέρες και φωτεινό μέλλον. Έτσι προσπαθεί να μας πείσει πως το PSI παραμένει καταστροφικό, παρ' όλο που ελάφρυνε το χρέος, ενώ η επιμήκυνση είναι μια ουρανομήκης νίκη, ικανή για το δέσιμο της πρωθυπουργικής γραβάτας. Η ίδια επιμήκυνση που ως φιλοσοφία πριν από κάτι μήνες ήταν ένα τρύπιο σωσίβιο και ένα ανεπαρκές κόλπο. Οι ίδιοι, που το 2015 σχεδίαζαν να εισβάλουν στην Τράπεζα της Ελλάδος, μιλάνε τώρα για σοσιαλδημοκρατία, απειλώντας ταυτόχρονα τον κ. Στουρνάρα.

Επειδή όμως ακόμα επικοινωνούμε μεταξύ μας με τη λογική και επειδή ευτυχώς ο εγκέφαλός μας παραμένει αλώβητος, είναι εύκολο να αντιληφθούμε πως αυτό που έρχεται είναι η επιμήκυνση της φορολογικής επιδρομής, η διαιώνιση του κρατισμού, η ανυπαρξία αναπτυξιακών προοπτικών και η φραστική προσαρμογή στις επιταγές της ευρωπαϊκής προοπτικής προς τέρψιν των εταίρων και δανειστών.

Τα απλά μαθηματικά λένε πως ένα χρέος γίνεται βιώσιμο αν και εφόσον ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι μεγαλύτερος από το κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού. Δυστυχώς αυτό δεν είναι εφικτό, σε μια οικονομία που αδυνατεί να παράγει διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα, που αποτελούν τη μοναδική πηγή ανταγωνιστικότητας και προοπτικής. Μόνο η παραγωγή τέτοιων αγαθών και υπηρεσιών μπορεί να προσφέρει μακροχρόνια ανάπτυξη και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Αυτή η παραγωγή απαιτεί επενδύσεις και πιστώσεις, δηλαδή ένα καθαρό επενδυτικό περιβάλλον και ένα σφριγηλό τραπεζικό σύστημα. Διεκδικώντας θέση στις ξένες αγορές γίνεσαι ανταγωνιστικός, φέρνεις τεχνογνωσία, παράγεις τεχνολογία και εκμεταλλεύεσαι όσο το δυνατόν καλύτερα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.

Με φόρους και εισφορές στον Θεό, με τράπεζες στην εντατική, με πλεονάσματα άνευ νοήματος και ουσίας, με διόγκωση του κράτους, είναι σαν να επιδιώκεις ακριβώς το αντίθετο. Γιατί άλλη είναι η γλώσσα της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας και άλλη η «newspeak».

Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Πέμπτης 28/6