Ένας δήμαρχος - όμηρος…
Shutterstock
Shutterstock

Ένας δήμαρχος - όμηρος…

Ευπειθής στην αξίωση του ΚΚΕ στο δημοτικό συμβούλιο, ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, εισηγείται την ακύρωση της  προγραμματισμένης για τις 29 Απριλίου, συναυλίας μουσικών συνόλων του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, στο θέατρο Ολύμπια.

Ως αιτιολογία αναφέρει τους «λόγους ασφαλείας για τους συντελεστές και το κοινό και τις ανησυχίες που διατυπώθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού Συμβουλίου, επειδή η συναυλία (που είχε αποφασισθεί από τον Μάιο του 2023), ήταν υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Ισραήλ.

Ουσιαστικά  δεν υπήρξαν ανησυχίες αλλά προειδοποιήσεις του εκπροσώπου του ΚΚΕ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο εν λόγω δεν διαχώρισε απλώς τη θέση του τασσόμενος κατά της συναυλίας που τη χαρακτήρισε ως «ατόπημα υπό την αιγίδα του κράτους δολοφόνου». Είχε κάθε δικαίωμα στην αντίθεση και τους χαρακτηρισμούς.

Όμως προειδοποίησε τον δήμαρχο «πάρτε το πίσω, πάρτε την ευθύνη ότι σας ξέφυγε, γιατί αν δεν το πάρετε πίσω να είστε σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί τέτοια συναυλία, γιατί χιλιάδες διαδηλωτές θα είναι απέξω και θα το αποτρέψουμε»!

Το θέμα δεν είναι το ΚΚΕ, όπως και όλη η παραδοσιακή Αριστερά. Αυτοί άλλωστε ανακάλυψαν τους Παλαιστίνιους στα στερνά,  μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ, καθώς ως τότε η Σοβιετική Ένωση ήταν υπέρ της δημιουργίας κράτους του Ισραήλ. Στην Ελλάδα, εκείνη την εποχή των '70ς, μόνο ο Αντρέας προστάτευε τους Παλαιστίνιους - για να μην κοροϊδευόμαστε και επειδή μνήμη διαθέτουμε.   

Το ΚΚΕ βρίσκει και τα κάνει, και η ευθύνη είναι όσων υποχωρούν στις απαιτήσεις του. Όπως π.χ. η ταινία Ελένη που δεν παιζόταν την ΕΡΤ κατ΄ απαίτησή του. Ή όπως στο παρελθόν επίσης είχε αποτρέψει συνέδρια και παρουσιάσεις βιβλίων. Χαρακτηριστικό το 2004 και το συνέδριο «ενθυμούμενοι τον κομμουνισμό, γιορτάζοντας τα 15 χρόνια της Δημοκρατίας στην Ανατολική Ευρώπη».

Είχε προγραμματιστεί από το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, αλλά σε αυτό θα μιλούσε ο Στεφάν Κουρτουά, συγγραφέας του βιβλίου «H Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού».

Προφανώς, τα μέλη του ΚΚΕ ήξεραν καλύτερα  πως πέρασαν οι λαοί  στον «υπαρκτό σοσιαλισμό», και  απαγόρευσαν το συνέδριο!

Και πρόσφατα, τον Δεκέμβρη, αριστερές παρατάξεις δεν επέτρεψαν την παρουσίαση βιβλίου της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δεληβάνη με τίτλο «Για την Ελλάδα που ματώνει» στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, επειδή  θα μιλούσε και ο πρόεδρος της «Νίκης» Δημήτρης Νατσιός.

Δικαίως η συγγραφέας δήλωσε «Αυτό είναι φασισμός. Ο Νατσιός δεν είναι φασίστας. Είναι Έλληνας πατριώτης και σέβεται τις παραδόσεις μας. Αυτό που έκαναν είναι ντροπή. Ήρθαν άνθρωποι από την Αθήνα για την εκδήλωση. Ήρθαν ηλικιωμένοι. Δεν δικαιούται κανείς να διακόψει μια εκδήλωση».

Δεν έχει σημασία  αν κανείς αποδέχεται τις απόψεις των οργανωτών. Ούτε όσοι αντιδρούν σημαίνει ότι συντάσσονται με αυτές. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι συνήθως αυτοί που αντιδρούν, είναι οι ίδιοι συνήθεις ύποπτοι, και  εισπράττουν δημοσίως τοξικότητα και  επιθετικούς χαρακτηρισμούς και από τις δυο πλευρές.

Από τους αριστερούς για τα ανωτέρω ή για την αντίδραση π.χ. στο επαναλαμβανόμενο τότε κάψιμο του βιβλιοπωλείου του Άδωνι Γεωργιάδη, από «αντιεξουσιαστές». Και από ακροδεξιούς Χριστιανοταλιμπάν επειδή αντιδρούσαν στο κάψιμο του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη «Μ ν» (διαβάζεται ὡς «μὺ εἰς τὴν νύ»). Το έκαψαν δημοσίως επειδή «αυτός ο κομμουνιστής έβρισε την Παναγίτσα μας»!

Οι ίδιοι καταδίκαζαν τις αντιδράσεις και τα επεισόδια έξω από το θέατρο «Χυτήριο» για την παράσταση «Corpus Christi», η οποία τελικά και κατέβηκε εξαιτίας των ακροδεξιών αντιδράσεων.  

Και όχι, δεν μας αγγίζει η εύκολη κατηγορία ότι ενστερνιζόμεθα  τη «θεωρία των δύο άκρων». Υπάρχει χάος ανάμεσα στους τελικούς στρατηγικούς στόχους του φασισμού και σε αυτούς του κομμουνισμού. Από τη μια η καθυπόταξη και από την  άλλη η απελευθέρωση του ανθρώπου. Αυτά όμως στη θεωρία. Στη μέθοδο υπάρχει το πρόβλημα... Γιατί οι επίγονοι  χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους τραμπουκισμού με τους ακροδεξιούς.

Παρόλα αυτά το ΚΚΕ δεν είναι  το πρόβλημα. Κάνει αυτό που ξέρει να κάνει, γιατί βρίσκει και τα κάνει. Το πρόβλημα είναι ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, που δεν είναι δήμαρχος όλων των Αθηναίων.  Είναι όμηρος των πολιτικών δυνάμεων που τον εξέλεξαν.  

Θέλει π.χ. Μετρό στα Εξάρχεια αλλά δεν θέλει  να κοπούν πρόσκαιρα και τα δέκα μίζερα δένδρα της πλατείας, γιατί αντιδρούν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ανταρσύα, και οι «αντιεξουσιαστές»  που δηλώνουν οικολόγοι. Είχε κάνει και την σουρεαλιστική  δήλωση: «Από το πρωί κόβονται δένδρα στην πλατεία.  Κανένα χαμένο δένδρο  και διαβούλευση ακόμα και τώρα»!

Δηλαδή η διαβούλευση θα κατόρθωνε τα δέντρα να αιωρούνται πάνω από τη σκαμμένη τρύπα;  Και αυτό παρόλο που η εταιρεία είχε δηλώσει ότι εις αντικατάστασιν «Θα φυτευτούν 2.000 νέα δέντρα όπου ορίσει ο Δήμος».

Τα ίδια στου Στρέφη που ακύρωσε τα έργα γιατί δεν τα ήθελαν οι ίδιες δυνάμεις. Ενώ πρόσφατα στο δημοτικό συμβούλιο τάχθηκε κατά της ανάκλησης που έγινε στο κτίριο της  Ερμού που είχε δοθεί  στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Κάλεσε μάλιστα το υπουργείο να επανεξετάσει την απόφασή του. Είναι αίτημα που θέτει η Ανταρσύα, η οποία νέμετο το κτίριο καθώς ηγείται του Συλλόγου. Η τελευταία  προγραμματισμένη εκδήλωση αφορούσε… τους Έλληνες φονιάδες των μεταναστών στα διεθνή ύδατα  έξω από την Πύλο. Εντελώς… επί του επιστημονικού αντικειμένου τους!  

Και αυτό το κάνει από τη θεσμική θέση του δημάρχου, μη σεβόμενος την απόφαση  της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ζητούσε την άμεση  αποχώρηση του Συλλόγου Αρχαιολόγων. Να τον χαίρεται το ΠΑΣΟΚ τον δήμαρχο!  Αυτό τον χρεώνεται.