Ας πούμε ότι έβγαιναν αύριο το πρωί η Ρωσία και η Κίνα και μας έλεγαν ότι δημιουργούν ένα νέο νόμισμα που θα έχει αντίκρισμα σε ένα καλάθι προϊόντων. Θα ήταν ένα αποτελεσματικό κτύπημα στο δολάριο και ίσως η αφορμή για τον επόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν σήμερα το δολάριο ή το ευρώ είναι ένα θέμα. Ότι υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ρωσία ή η Ινδία, που αναζητούν μια νέα θέση σε ένα νέο κόσμο είναι ένα άλλο. Το σημαντικότερο…
Το δολάριο στηρίζει σήμερα την ευημερία των ΗΠΑ. Δεν είναι απλά και μόνο το σύμβολο μιας αυτοκρατορίας, αλλά η αιχμή του δόρατός της. Τι τελικά αντιπροσωπεύει αυτό το δολάριο; Μα αυτό ακριβώς: Την παντοκρατορία μιας υπερδύναμης.
Και κάπου εδώ έρχονται άλλες δυνάμεις που με τις πρώτες τους ύλες «υποχρεώνονται» να στηρίζουν αυτήν την ευημερία. Δίνουν τα προϊόντα της γης τους για να τα ανταλλάξουν με δολάρια. Κι αυτό δεν τους φαίνεται πλέον και πολύ λογικό. Δεν ξέρουν αν αυτό που παίρνουν καλύπτει πράγματι την αξία εκείνου που δίνουν…
Κι αν αποφάσιζαν όλοι αυτοί να δημιουργήσουν το αντίπαλο δέος του δολαρίου; Τότε θα είχαμε μία συγκλονιστική εξέλιξη με απρόβλεπτες συνέπειες σε όλα τα επίπεδα. Δεν θα είναι μία είδηση με πολιτικό μόνο ενδιαφέρον. Θα είναι σαν να έχει συγκρουστεί η γη με ένα άλλο ουράνιο σώμα. Κάποτε αυτό ήταν αρκετό για να εξαφανίσει του δεινόσαυρους…
Η άνοδος της τιμής των πολύτιμων μετάλλων κάτι θέλει να μας πει. Δεν είναι προϊόν κερδοσκοπίας. Εδώ οι μεγάλες Κεντρικές Τράπεζες αγοράζουν κάθε χρόνο όλο και περισσότερο χρυσό. Απ’ αυτό το κίτρινο μέταλλο που οι ιλουμινάτι των επενδυτών το είχαν χαρακτηρίσει πριν από χρόνια «άχρηστο». Γιατί, λοιπόν, οι Κεντρικές Τράπεζες αγοράζουν συστηματικά ένα «άχρηστο πράγμα»; Τι φοβούνται, αν όχι το να πέσει στα ξαφνικά ο ουρανός στο κεφάλι μας;
Και τι έχει να αντιπροτείνει η Δύση; Την τεχνολογία! Την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας χαλαρώσουμε λίγο. Πριν φτιάξουν νέους υπερ- υπολογιστές για να δουλέψουν τα μοντέλα τους, ας αναρωτηθούν πού θα βρουν τις πρώτες ύλες για να τις κατασκευάσουν. Και κυρίως πώς θα τις πληρώσουν! Σίγουρα όχι ανταλλάσσοντας τα προϊόντα τους με τις υπερτιμημένες τιμές των μετοχών τους! Η απάντηση της Δύσης είναι η «νέα εποχή» της τεχνολογίας, η οποία, όμως, δεν είναι και τόσο νέα. Και κυρίως δεν δικαιολογεί τόσο ενθουσιασμό όσο αυτός που αποτυπώνεται στο ταμπλό των χρηματιστηρίων.
Ο κόσμος μας δεν είναι μονοδιάστατος. Είναι αλληλεξαρτώμενος και πολυσύνθετος. Όλα και όλοι χρειάζονται. Εκείνο που λείπει κάθε φορά από την εξίσωση και κυρίως στις μέρες μας, είναι το ποια είναι η θέση του καθενός στο τραπέζι…
Θανάσης Μαυρίδης
