Πέθανε σε ηλικία 95 ετών η Ιταλίδα ηθοποιός και φωτορεπόρτερ, Τζίνα Λολομπρίτζιτα. Γνωστή και με το παρατσούκλι «Λα Λόλλο», ήταν μια από τις σημαντικότερες Ευρωπαίες σταρ του μεταπολεμικού σινεμά
Είναι από τις λίγες Ιταλίδες ηθοποιούς που έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές αμερικανικές ταινίες οι οποίες την έκαναν διάσημη σε όλο τον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με Ιταλούς σκηνοθέτες μεγάλου καλλιτεχνικού διαμετρήματος όπως οι Βιττόριο ντε Σίκα, Μάριο Μονιτσέλι, Πιέτρο Τζέρμι και Μάριο Σολντάτι. Στη Γαλλία συνεργάστηκε με σκηνοθέτες του διαμετρήματος των Ρενέ Κλαιρ και Κριστιάν-Ζακ.
Από τη γλυπτική στο σινεμά
Στο απόγειο της φήμης της στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, η Λολομπριτζίντα, που ήταν γνωστή απλώς ως «La Lollo», ήταν μια διεθνώς αναγνωρισμένη επιτομή του ιταλικού μεταπολεμικού κινηματογράφου.
Γεννημένη σε μια οικογένεια εργατικής τάξης σε μια φτωχή ορεινή περιοχή ανατολικά της Ρώμης, σπούδασε γλυπτική και στη συνέχεια τερμάτισε τρίτη στον διαγωνισμό ομορφιάς Miss Italia το 1947. (Η νικήτρια εκείνη τη χρονιά ήταν η Lucia Bose.)
Η ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο
Ένας ρόλος στο πλευρό του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στην ταινία του Τζον Χιούστον του 1954 "Beat the Devil", σφράγισε την παγκόσμια φήμη της και το 1955 πρωταγωνίστησε στην εμβληματική ταινία, "The World's Most Beautiful Woman".
Τη σκηνοθέτησαν επίσης ο Ρενέ Κλερ και η Κάρολ Ριντ.
Όμως, παρά το ότι έπαιξε δίπλα σε Αμερικανούς σταρ του Χόλιγουντ, όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Μπαρτ Λάνκαστερ, προτίμησε να δουλεύει πιο κοντά στο σπίτι της, κάνοντας ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 με σκηνοθέτες όπως ο Μάριο Μπολόνια.
Ίσως η τελευταία της γνωστή ταινία ήταν το «Buona Sera, η κυρία Κάμπελ», μια φάρσα του σκηνοθέτη Μέλβιν Φρανκ στην οποία πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Φιλ Σίλβερς, Πίτερ Λόφορντ και Τέλι Σαβάλας.
Στην ταινία, έπαιξε την Κάρλα, Ιταλίδα που είχε σχέσεις με τρεις Αμερικανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τους συναντά σε επανένωση, 20 χρόνια αργότερα.
Γλυπτά και πίνακες
Γεννημένη στις 4 Ιουλίου 1927, η Λολομπρίτζιτα έφυγε από την αγροτική περιοχή όπου γεννήθηκε, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα στάλθηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της πρωτεύουσας για να ολοκληρώσει τις σπουδές της.
Κέρδισε για πρώτη φορά το ψωμί της ως μοντέλο σε φωτογραφικά μυθιστορήματα που διαβάζονται μανιωδώς στην Ιταλία, χρησιμοποιώντας το καλλιτεχνικό όνομα Diana Loris.
Συνόδευσε την επιτυχία της στην οθόνη με ταραχώδη ζωή που αποτέλεσε πλούσια πηγή για τους Ιταλούς παπαράτσι.
Πρέσβειρα καλής θέλησης
«Ο νόμος πρέπει να εμποδίσει τα ΜΜΕ να συνεχίσουν αυτή την παράλογη συμπεριφορά», είπε τότε. Όταν σταμάτησε να κάνει ταινίες, η Λολομπρίτζιτα ακολούθησε νέα καριέρα ως φωτογράφος και γλύπτρια και ήταν επίσης πρέσβειρα καλής θέλησης για το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO).
Μεταξύ 1972 και 1994 εκδόθηκαν έξι βιβλία με τις φωτογραφίες της, συμπεριλαμβανομένων των Italia Mia (Η Ιταλία μου), Οι Φιλιππίνες και το Θαύμα της Αθωότητας, φωτογραφίες από και για παιδιά.
