Σε έξι μήνες οι ΗΠΑ ψηφίζουν και όλα είναι ανοιχτά
AP Photo, File
AP Photo, File

Σε έξι μήνες οι ΗΠΑ ψηφίζουν και όλα είναι ανοιχτά

Σε έξι μήνες από σήμερα η Αμερική θα βρίσκεται στις κάλπες για μία από τις πλέον καθοριστικές προεδρικές αναμετρήσεις στην Ιστορία της. Σε ένα εκρηκτικό πολιτικό τοπίο, και με τόσους πολλούς γνωστούς και άγνωστους παράγοντες να προβάλλουν καθ’ οδόν προς την 5η Νοεμβρίου, ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει εάν θα είναι ο Τζο Μπάιντεν ή ο Ντόναλντ Τραμπ ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το σίγουρο είναι πως αυτή τη ρεβάνς των εκλογών του 2020 η πλειονότητα των Αμερικανών δεν την ήθελε. Όμως, οι Δημοκρατικοί δεν ανέδειξαν από τους κόλπους τους έναν νέο υποψήφιο με αξιώσεις παρότι λάμβαναν ξεκάθαρα μηνύματα από τους ψηφοφόρους τους, ενώ οι Ρεπουμπλικανοί καθυποτάχτηκαν στον τραμπισμό.

Η τρέχουσα δημοσκοπική εικόνα δεν ευνοεί τον Τζο Μπάιντεν και δη στις αμφίρροπες πολιτείες, εκεί όπου λόγω του περίπλοκου εκλογικού συστήματος θα κριθεί η αμερικανική προεδρία, ακόμη και αν δεν συμβαδίζει με τα ποσοστά της λαϊκής ψήφου. Σαφώς, όμως, δεν είναι ταυτόχρονα στρωμένος με… ροδοπέταλα ο δρόμος προς την επανεκλογή του προέδρου που προ τετραετίας υπονόμευσε τη Δημοκρατία της χώρας του.

Εφόσον δεν υπάρξουν οποιασδήποτε φύσης απρόβλεπτα γεγονότα, είτε από την πλευρά Μπάιντεν, είτε από την πλευρά Τραμπ, και πράγματι βρεθούν ξανά αντιμέτωποι στις 5 Νοεμβρίου, η μάχη πιθανότατα θα είναι «ανοιχτή» έως και το τελευταίο λεπτό πριν την ψηφοφορία. Είναι πολλαπλά τα «μέτωπα» και πολλαπλές οι δοκιμασίες για αμφοτέρους, και δύσκολο να προσδιοριστεί ποια από τα μείζονα ζητήματα θα βαρύνουν τελικά περισσότερο στην απόφαση των εκλογέων την κρίσιμη στιγμή μπροστά στην κάλπη.

Η απογοήτευση για την πορεία της οικονομίας και τον πληθωρισμό που «τρέχει» επιδεινώνοντας το αίσθημα ανασφάλειας, η πολεμική γύρω από τη θωράκιση του δικαιώματος στην άμβλωση, το μεταναστευτικό και η ασφάλεια των συνόρων, η υγειονομική περίθαλψη, έως πιο πρόσφατα ο αναβρασμός στα πανεπιστήμια για τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, αντικατοπτρίζουν τις ποικίλες και περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ τόσο στο πεδίο της εσωτερικής, όσο και της εξωτερικής πολιτικής.

Θα ψηφίσουν οι Αμερικανοί με κύριο γνώμονα την οικονομία ή τη Δημοκρατία ως θέτει το διακύβευμα της κάλπης ο Τζο Μπάιντεν; Η αμερικανική οικονομία χαρακτηρίζεται ήδη αφ’ ενός από αδυναμία ανάπτυξης και αφ’ ετέρου από επίμονο πληθωριστικό κύμα, με το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος να πλησιάζει το 6,5%.

Θα εμπιστευθούν οι ψηφοφόροι ότι η οικονομία θα βελτιωθεί και οι υψηλές τιμές θα πέσουν;

Θα λήξει και πώς ο πόλεμος στη Γάζα; Ο Τζο Μπάιντεν «χάνει» τους νέους, αριστερούς και προοδευτικούς, και τους μουσουλμάνους ψηφοφόρους, και οι εσωτερικές διαιρέσεις στους Δημοκρατικούς για τη στάση έναντι του Ισραήλ έχουν έλθει πλέον σε πρώτο πλάνο. Θα ψηφίσουν οι γυναίκες μαζικά για το δικαίωμα στην άμβλωση που τους υφάρπαξε το συντηρητικό Ανώτατο Δικαστήριο; Υπό αυτό το πρίσμα, θα αποδώσει η «μετριοπαθής» για τα ρεπουμπλικανικά δεδομένα στάση που επέλεξε να τηρήσει ο Τραμπ; Πόση προτεραιότητα θα δώσουν οι ψηφοφόροι στο μεταναστευτικό ζήτημα; Η ασφάλεια των συνόρων ιεραρχείται πολύ ψηλά από τους ψηφοφόρους, αλλά τη διαχείριση τορπιλίζει ο ίδιος ο Τραμπ για να μην το χάσει ως προεκλογικό «όπλο».

Σε μία πρωτοφανή προεκλογική εκστρατεία για τις Ηνωμένες Πολιτείες με έναν υπόδικο πρώην πρόεδρο να διεκδικεί την επανεκλογή του, και τον απερχόμενο πρόεδρο της χώρας να καλείται να «αποδείξει» πως παρά το γηραιό της ηλικίας του μπορεί να ηγηθεί, προστίθενται αναπόφευκτα και άλλες παράμετροι. Θα κριθεί ένοχος ο Τραμπ στην ποινική δίκη για την εξαγορά της σιωπής της Στόρμι Ντάνιελς και πόσο αυτό θα βαρύνει -εάν βαρύνει- στη στάση των ψηφοφόρων του; Και το κυριότερο, θα καταφέρει να «σπρώξει» τις πιο σοβαρές δίκες για την απόπειρα ανατροπής της εκλογικής έκβασης του 2020 μετά τις κάλπες του Νοεμβρίου; Η αυτοπροβολή του ως θύμα πολιτικού διωγμού μέχρι ποιου σημείου θα αποδώσει εάν βρεθεί στο εδώλιο για την εισβολή της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο, πολλώ δε μάλλον εάν καταδικαστεί;

Από την άλλη, θα έχει ο Μπάιντεν ένα επεισόδιο ή μία ατυχή στιγμή που θα μπορούσε να επανεστιάσει την προσοχή στην ηλικία του; Θα καταφέρει τελικά σε μία σκληρή εκστρατεία, και ενώ καλείται να διαχειριστεί φλέγοντα ζητήματα από την οικονομία έως τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, να υπενθυμίσει στους Αμερικανούς το χάος της προεδρίας Τραμπ, και να τους πείσει ότι δεν πρέπει να το ξαναζήσουν; Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο ζήτημα, η εικόνα που προκύπτει από την τελευταία δημοσκόπηση του CNN είναι άκρως αποθαρρυντική για τη στρατηγική Μπάιντεν να δώσει στην κάλπη του Νοεμβρίου χαρακτήρα δημοψηφίσματος για τη χαοτική και τραυματική για την αμερικανική Δημοκρατία θητεία Τραμπ.

Κοιτάζοντας πίσω, το 55% των Αμερικανών κρίνει σήμερα την προεδρία Τραμπ επιτυχημένη -«βλέποντας» σε αυτήν κυρίως περίοδο οικονομικής σταθερότητας. Σε δημοσκόπηση του Ιανουαρίου του 2021, λίγο πριν ο Τραμπ αποχωρήσει από το αξίωμα και λίγες ημέρες μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, το 55% θεωρούσε τη θητεία του αποτυχημένη. Όσον αφορά τη θητεία Μπάιντεν, το 61% των ερωτηθέντων, κατά τη μέτρηση του CNN, τη θεωρεί αποτυχημένη, ενώ επιτυχημένη είναι για ποσοστό 39%

Η οικονομία και η Γάζα είναι αυτή τη στιγμή τα πιο τρωτά σημεία για τον Τζο Μπάιντεν μεταξύ της δεξαμενής των Δημοκρατικών ψηφοφόρων. Οι χειρισμοί του στη Μέση Ανατολή αποδοκιμάζονται από το 81% των ψηφοφόρων ηλικίας κάτω των 31 ετών, εξαιρετικά κρίσιμη εκλογικής ομάδας για το Δημοκρατικό Κόμμα. Σε εθνικό επίπεδο, ο Τραμπ εξακολουθεί να προηγείται του Μπάιντεν (49% έναντι 43%).

Άγνωστος είναι επίσης και ο αντίκτυπος της ανεξάρτητης υποψηφιότητας του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ. Θα ζημιώσει πιο πολύ τον Μπάιντεν ή τον Τραμπ; Η κοινή λογική, που υποστηρίζεται από ορισμένες δημοσκοπήσεις, λέει ότι ο Κένεντι, μέλος της πιο διάσημης -και Δημοκρατικής- πολιτικής οικογένειας της χώρας, αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τον Τζο Μπάιντεν παρά για τον Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, άλλες πρόσφατες έρευνες, συνεντεύξεις με υποστηρικτές του και μια πιο προσεκτική ματιά στα ζητήματα -κυρίως συνωμοσιολογικού χαρακτήρα- που κινητοποιούν τη βάση του, υποδεικνύουν ότι ίσως είναι ο Τραμπ ο υποψήφιος που θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο.